Victoria Canal - Slowly, it dawns / 8½ (Waardering Muziekwereld)
In de overvolle vijver met jonge vrouwelijke popmuzikanten duikt deze week de
vanuit Londen opererende Victoria Canal op en haar prima debuutalbum Slowly, It
Dawns zou ik er zeker uit vissen.. Victoria Canal laat in de eerste
tracks van haar debuutalbum Slowly, It Dawns horen dat ze mooie en lekker in het
gehoor liggende popsongs kan schrijven, maar haar songs worden wat mij betreft
interessanter naarmate het album vordert. Met name in de meer ingetogen songs op
de tweede helft van het album weet de Spaans-Amerikaanse muzikante zich te
onderscheiden van alles dat er al is en laat ze horen dat met name de Britse
muziekpers niet voor niets heel lovend is over haar muzikale verrichtingen. Het
is dringen in het genre waarbinnen Victoria Canal zich beweegt, maar haar
debuutalbum is er wat mij betreft een die je beter niet kunt laten liggen.
Victoria Canal is een protegee van Coldplay zanger Chris Martin. Dat is voor mij
nog niet direct een overtuigende aanbeveling, maar toen de Britse
kwaliteitskrant The Guardian haar muziek vergeleek met zowel Billie Eilish als
Phoebe Bridgers had haar deze week verschenen debuutalbum mijn volledige
aandacht. Victoria Canal is een echte wereldburger. Ze werd geboren in München,
woonde overal en nergens en heeft zowel Cubaanse als Amerikaanse wortels. Ze
identificeert zichzelf als Spaans-Amerikaans, als biseksueel en bovendien als
gehandicapt omdat ze een onderarm mist. Ondanks deze handicap kon ze al op jonge
leeftijd uitstekend uit de voeten op de piano en wist ze als kind al dat ze een
carrière in de muziek ambieerde.
Het is een hoop achtergrondinformatie, maar uiteindelijk gaat het wat mij
betreft om de muziek. Slowly, It Dawns moet concurreren met stapels albums van
jonge vrouwelijke singer-songwriters met een zwak voor indie en pop, die ook in
de eerste weken van 2025 alweer opduiken. Ik moet keuzes maken in dit overvolle
genre, maar het debuutalbum van Victoria Canal wist mij eigenlijk direct te
overtuigen. Slowly, It Dawns heeft inderdaad wel wat van de muziek van Billie
Eilish en Phoebe Bridgers, maar de overeenkomsten tussen de drie moeten ook
zeker niet worden overdreven. Met name de Britse muziekpers is behoorlijk
enthousiast over het debuutalbum van Victoria Canal, dat er niet zonder slag of
stoot kwam. De Spaans-Amerikaanse muzikante werkte meerdere jaren aan haar
debuutalbum, waarbij de coronapandemie af en toe flink in de weg zat. Het zorgt
ervoor dat Slowly, It Dawns niet alleen laat horen wat Victoria Canal te bieden
heeft, maar ook hoe ze zich de afgelopen jaren ontwikkeld heeft.
Het album opent met lekker in het gehoor liggende pop, die vanwege de
fluisterzang niet heel ver verwijderd is van de momenteel populaire indiepop,
maar wanneer in de derde track wat Cubaanse invloeden opduiken is duidelijk dat
je Victoria Canal niet te makkelijk in een hokje moet duwen. Haar popsongs
liggen lekker in het gehoor, maar er is ook altijd wel iets dat je nieuwsgierig
maakt, waardoor Slowly, It Dawns de aandacht makkelijk vast houdt. Dat is maar
goed ook, want na een aantal aanstekelijke indie popsongs schuift de
Spaans-Amerikaanse op richting wat meer ingetogen en wat intiemere songs. Het
zijn songs die dankzij de fraaie orkestraties in muzikaal opzicht net wat
interessanter zijn en die ook qua zang nog makkelijker indruk maken. Met name de
door piano en fraaie orkestraties gedomineerde klanken waarmee het album
afsluiten zijn bijzonder mooi en combineren tijdloze singer-songwriter muziek
met een vleugje indie, waardoor het ook wel wat aan Clairo doet denken. Omdat
Victoria Canal zo lang aan haar debuutalbum heeft gewerkt bevat het album een
aantal songs die zich op een weg bevinden die ze inmiddels vermoedelijk al weer
achter zich heeft gelaten en die net wat minder zijn dan de nieuwere songs, maar
overall vind ik Slowly, It Dawns van Victoria Canal een album dat wat mij
betreft voldoende boven het maaiveld uitsteekt. Het is een album dat me
nieuwsgierig maakt naar haar toekomstige muzikale verrichtingen, maar het bevat
ook een aantal songs die me inmiddels dierbaar zijn geworden.
Recensent: Erwin Zijleman (Blog de Krenten uit de Pop)
Direct link: De krenten uit de pop: Review: Victoria Canal - Slowly, It Dawns
Gepubliceerd op Muziekwereld: 6 maart 2025