Solomon Burke - Nashville (Waardering Muziekwereld) *****
Dat het zo luid bejubelde Don’t Give Up On Me (2002) geen laatste stuiptrekking van een versleten soulveteraan was, bewijst Solomon Burke wederom met zijn nieuwe plaat. Op Nashville keert de King Of Rock ‘n’ Soul terug naar zijn oude liefde – countrymuziek. Geen onbekend terrein voor deze soullegende, want in de jaren zestig sloeg hij tezamen met Ray Charles en Joe Tex hoogstpersoonlijk een brug tussen country en soul. Maar anders dan in zijn hoogtijdagen vertolkt Solomon Burke bij deze gelegenheid blanke country, al klinkt de soul in elke gezongen noot door. Onder productionele leiding van Buddy Miller ontfermt de oude Solomon zich met kennelijke gretigheid over songs van onder anderen George Jones, Don Williams en Dolly Parton. De zanger verkeert op deze plaat in goed gezelschap, want Patty Griffin, Gillian Welch en Emmylou Harris verlenen deze heer van stand vocale ondersteuning terwijl Sam Bush, Al Perkins en Buddy Miller de snaren hanteren. Het album opent met een even sobere als aangrijpende uitvoering van That’s How I Got To Memphis van Tom T. Hall. De monumentale stem van de zanger, begeleid door een enkele gitaar – da’s alles. Even verderop volgt een vlotte uitvoering van Ain’t Got You van Bruce Springsteen, waarmee Solomon dit vergeten liedje weer tot leven wekt. Het meest bekoren de songs waarin Solomon en zijn begeleiders een laag tempo voeren. Hier legt de zanger een zekere dramatiek in zijn stem en treedt de predikant in hem naar voren. Luister maar eens naar het prachtige Valley Of Tears van Gillian Welch. De legende leeft voort!
Recensent : Dick Tersteeg
Verschenen in Plato Mania nr: 221
Plato Mania waardering: ****
Bron: www.platomania.nl
Gepubliceerd op Muziekwereld: 4 november 2006