Koop - Koop islands (Waardering Muziekwereld) ****½
Een aantal maanden geleden ontdekte ik een fabuleus tweede album van het roemruchte jazz-duo uit Stockholm. De transparante productie, die de eenvoud in arrangementen, de perfecte invulling van eigentijdse interpretaties maken van Waltz For Koop (2001) een tijdloze klassieker. Niemand komt in de buurt van hun sound of schwung. Halsreikend uitkijken dus naar de opvolger. De aangespoorde inspiratiebron voor Koop Islands ligt ditmaal in de swing van de jaren dertig, aan boord van een carribbean cruise langs parelwitte stranden, koperblazers in tuxedo’s aangelijnd aan dek. Een sfeer die in grote mate aanwezig is in de vorm van fluwelen strijkers, suikergesponnen marimba’s en exotica jungle drums. Het titelnummer in gezelschap van de Noorse schoonheid Ane Brun zet meteen de juiste toon. Zweterig, exotisch, in de rug gesteund door een bezwerende klarinet. Come To Me lijkt ontglipt uit een musical starring Doris Day, maar neen. Het is de parelmoeren stem van Yukimi Nagano die meerdere tracks op dit album de hemel zal inzingen. Pure klasse. Dekstoelen aan de kant als de crooning voice van Earl Zinger zich buikdansend beweegt tussen furieuze Gene Krupa-drums op Forces…Darling. Of onderuitzakken met een glas champagne bij de maanverlichte serenade Whenever There Is You of afkoelen onder wuivende palmbomen bij Beyond The Son. De cd bevat slechts negen nummers (tidsduur 33 minuten) maar geen enkele misser. Het is buitengewoon knap hoe Koop de sfeer van swing en jitterbug heeft getransformeerd naar een nieuwe eeuw. Koop Islands doet op geen enkel gebied onder voor zijn voorganger en overtuigt op alle vlakken. Blind kopen dus. En dan lekker wegdromen op dat onbewoonde eiland.
8 november 2006