Christian Kjellvander - Faya (Waardering Muziekwereld) ****˝
Alternatieve country is een genre dat we niet al te gauw verwachten uit het koude hoge noorden. Christian Kjellvander, uiterlijk een stereotiepe Zweedse, blonde adonis met diepe, priemende ogen, brengt ons zowat de meest a–typische Noord–Europese muziek die we de laatste jaren hebben gehoord. Al jaren bouwt hij aan de weg, vroeger met z’n band Loosegoats, en sinds het in 2002 verschenen album “Songs from a two–room chapel”, bewandelt hij het solopad. Het stemgeluid van deze inmiddels doorwinterde singer–songwriter leunt heel dicht aan bij de typische countrykreun. Wanneer de songs echter iets minder de country toer opgaan, krijgt de diepe, ietwat donkere stem de dimensies van Stuart Staples’ klaagzang. Liefhebbers van Tindersticks en pakweg Thomas Dybdahl zullen bij Christian Kjellvander zeker hun hartje kunnen ophalen. Maar Kjellvander heeft ook heel goed naar de all–time classics geluisterd. Subtiele links naar grootheden uit de jaren 60 sijpelen in die minder countrygeörienteerde songs door. Dromerig, warm en knisperend als het winterse haardvuur is “Faya” een ideale winter(blues)plaat.Het hoogtepunt van deze plaat die in alle rust opent en gestaag opbouwt, is ongetwijfeld het duet “Roaring 40’s” met landgenote Nina Persson (The Cardigans) dat naast de meeslepende letharigische zanglijnen een break meekreeg die de hete adem van zowel The Velvet Underground als The Doors uitademt. Nina’s rol doet denken aan Carla Torgerson van The Walkabouts. Deze song voert bovendien het bewijs dat “Faya” niet louter in het alternative–country vakje dient geduwd te worden. Het verleden van Kjellvander in deze richting vormt nog steeds de grond van zijn songwriting, maar in opsmuk en garnering van zijn zieleroerselen verdient Kjellvander wel meer en meer de titel van een singer/songwriter die niet aan een genre gebonden is. Een warme en ontroerende stem waarvan we hopen dat hij niet enkel bij de haard zal blijven bekoren. Zet deze man op een podium bij ons in de buurt, en vlug wat!
Wim Duysburgh
09-01-06
Bron: www.cuttingedge.be
Gepubliceerd op Muziekwereld: 5 april 2006