Nicole Dollanganger - Married in Mount Airy (Waardering Muziekwereld) 8
De Canadese muzikante Nicole
Dollanganger maakt op Married In Mount Airy bezwerende muziek met bijzondere
zang, waaraan je even moet wennen, maar uiteindelijk valt alles op zijn plek. De
stem van de Canadese muzikante Nicole Bell a.k.a. Nicole Dollanganger joeg de
kat in eerste instantie de gordijnen in, maar uiteindelijk lag ik toch in
katzwijm van dit bijzondere album. Nicole Dollanganger is met Married In Mount
Airy toe aan haar zevende album, waarop ze een bijzonder eigen geluid creƫert.
Het is een geluid dat bestaat uit meisjesachtige vocalen en een vaak
betrekkelijk sobere maar ook bijna hypnotiserende instrumentatie. Married In
Mount Airy is bij vlagen sprookjesachtig mooi, maar de muziek van Nicole
Dollanganger kan ook duister of zelfs spookachtig klinken. Ik moest er echt
flink aan wennen, maar inmiddels hoor ik alleen maar de schoonheid van dit
album.
Ik geloof niet dat ik de naam Nicole Dollanganger eerder had gehoord, maar de
Canadese muzikante blijkt al meer dan twintig jaar bijzonder actief. Aan het
begin van dit millennium bracht ze haar muziek uit via het inmiddels bijna
vergeten platform MySpace, maar het deze week verschenen Married In Mount Airy
is ook al het zevende album dat is te vinden op de streaming media platforms.
Het is een album dat mij zeker niet direct wist te betoveren, want met name de
zang stond mij in eerste instantie behoorlijk tegen. De zang van het alter ego
van Nicole Bell klinkt nogal meisjesachtig of zelfs kinderlijk en is de
openingstrack bovendien wat vervormd. De bijzondere stem van de Canadese
muzikante wordt gecombineerd met uiterst ingetogen en soms ook wat vervormde
klanken, waardoor Married In Mount Airy zeker bij eerste beluistering wat
zweverig aan doet.
Married In Mount Airy is, in ieder geval voor mij, een album dat na enige
gewenning veel beter tot zijn recht komt. De zang van Nicole Bell zou ik
inmiddels eerder beschrijven als elfjesachtig, terwijl de meestal sobere klanken
die haar stem begeleiden inmiddels een bezwerend karakter hebben, zeker als er
af en toe een uitbarsting voorbij komt. De Canadese muzikante schept direct
vanaf de eerste noten van Married In Mount Airy een bijzondere sfeer. Het is een
sfeer die door de lieflijke zang soms is te omschrijven als engelachtig, maar de
muziek van Nicole Dollanganger is minstens net zo vaak spookachtig. De songs van
de Canadese muzikante slepen zich langzaam voort, maar beetje bij beetje wordt
de spanning verder opgebouwd. De zang kan wat warmer klinken en de
instrumentatie wat voller met hier en daar een voorzichtige uitbarsting, maar de
songs van Nicole Dollanganger houden een uniek geluid. Het is een geluid waarin
ondanks de zeer karakteristieke zang en de vaak uiterst sobere instrumentatie
veel te ontdekken valt. De accenten die worden aangebracht in de instrumentatie
en de variatie in de zang zijn over het algemeen subtiel, maar wel heel
trefzeker. Het duurt bij mij nog altijd een paar tracks voor ik echt gegrepen
wordt door de muziek van Nicole Dollanganger, maar als ik er eenmaal goed in
zit, houden de songs van de Canadese muzikante de aandacht moeiteloos vast. Ook
de teksten van Nicole Bell verdienen overigens alle aandacht, want de Canadese
muzikante heeft haar songs volgestopt met bijzondere verhalen. Natuurlijk ben ik
ook even in de rest van het oeuvre van Nicole Dollanganger gedoken, maar na
snelle beluistering lijkt Married In Mount Airy me het beste album van de
Canadese muzikante. Het blijft bijzonder hoe een album dat in eerste instantie
zo tegen de haren instreek zich uiteindelijk zo opdringt. De zang van Nicole
Bell vind ik inmiddels alleen maar mooi en emotievol, terwijl de klanken op het
albums inmiddels de ruimte op aangename wijze vullen.
Married In Mount Airy is een album vol melancholie en bezwering en het is een
album dat anders klinkt dan alle andere albums die ik de laatste tijd heb
beluisterd. Married In Mount Airy kan nog steeds aardedonker of zelfs
spookachtig klinken, maar het zit me geen moment in de weg. De Canadese
muzikante ontgint op bijzondere wijze de grote leegte tussen aan de ene kant
Chelsea Wolfe, Emma Ruth Rundle en Ethel Cain en aan de andere kant Lera Lynn en
Lana Del Rey en maakt er echt iets heel moois van.
Recensent: Erwin Zijleman (Blog de Krenten uit de Pop)
Direct link: De krenten uit de pop: Nicole Dollanganger - Married In Mount Airy
Gepubliceerd op Muziekwereld: 23 februari 2023