Lera Lynn - Sometimes more than love (Waardering Muziekwereld) 9
Lera Lynn leverde met het uit 2020
stammende On My Own een zwaar onderschat prachtalbum af en houdt het hoge niveau
van dat album vast op het minstens net zo mooie en jaarlijstjeswaardige
Something More Than Love. Lera Lynn maakte een verpletterende indruk in de HBO
serie True Detective, maar ook de albums die ze sindsdien maakte vind ik van een
overrompelende schoonheid. Na het geweldige maar helaas grotendeels genegeerde
On My Own uit 2020, keert de muzikante uit Nashville deze week terug met
Something More Than Love. Het is wederom en album waarop Lera Lynn verschillende
invloeden weet te combineren in een mooi eigen geluid, waarop ze indruk maakt
met songs die zich makkelijk in het geheugen nestelen en waarop ze meedogenloos
verleidt met haar mooie stem, die de zorgen van deze rare tijd verruilt voor
zorgeloze zomerdagen van lang geleden. Wederom een prachtalbum van de
Amerikaanse muzikante. De naam van Lera Lynn blijft voorgoed verbonden aan het
tweede seizoen van de Amerikaanse HBO serie True Detective, waarin ze was te
zien als zangeres in een nogal duistere nachtclub en waarin ze de aardedonkere
sfeer van de serie perfect wist te vangen in een aantal beklemmende maar ook
wonderschone songs. Sinds deze eerste kennismaking ben ik fan van Lera Lynn en
weet ze me steeds weer te verrassen. In 2016 haalde ze de top 15 van mijn
jaarlijstje met het bij vlagen wat stevigere Resistor en in 2020 voerde Lera
Lynn mijn jaarlijstje zelfs aan met het prachtige On My Own, dat in Nederland
helaas volkomen werd genegeerd.
Deze week keert de Amerikaanse muzikante terug met een nieuw album en ook
Something More Than Love is weer een geweldig album. Ook op haar nieuwe album,
inmiddels alweer haar zesde, verleidt Lera Lynn makkelijk met haar stem. Het is
een stem die ik het mooist vind in songs waarin het tempo wat lager ligt en de
sfeer wat loom of zwoel is en Something More Than Love staat vol met dit soort
songs. Alleen vanwege de zang vind ik Something More Than Love al een prachtig
album, maar Lera Lynn slaagt er ook dit keer in om invloeden uit meerdere genres
en meerdere periodes uit de geschiedenis van de popmuziek met elkaar te
combineren. Something More Than Love bevat een bijzondere mix van invloeden uit
de Amerikaanse rootsmuziek, pop, rock, singer-songwriter muziek en een vleugje
Serge Gainsbourg. Zeker vergeleken met Resistor hebben invloeden uit de rock
flink aan terrein verloren, terwijl de muzikante uit Nashville dit keer vaker
put uit de archieven van de singer-songwriter muziek die in de jaren 70 vorm
kreeg. Vergeleken met On My Own schuift Something More Than Love wat op richting
pop, tot toch weer een pedal steel opduikt. Lera Lynn heeft haar nieuwe album
bijzonder smaakvol ingekleurd. Het gitaarwerk op het album eist vrijwel nooit de
hoofdrol op, maar is prachtig en speelt uiteindelijk een centrale rol in het
vaak warme of zelfs wat zwoele geluid, waarin ook strijkers en keyboards met
enige regelmaat een belangrijke rol spelen. Ook op haar nieuwe album stapt Lera
Lynn weer flink door de tijd, al heeft het album vaak een zonnig en zorgeloos
jaren 70 sfeertje. Na mijn zeer positieve recensie van On My Own kreeg ik veel
reacties van muziekliefhebbers die er niets in hoorden en het maar wat voort
vonden kabbelen. Ik kan me op zich voorstellen dat ook Something More Than Love
deze reactie gaat oproepen, maar voor mij is echt alles raak op het nieuwe album
van Lera Lynn.
De muzikante uit Nashville schrijft zeer aansprekende songs, die lekker in het
gehoor liggen maar ook verrassen, het album klinkt echt prachtig en de zang
streelt steeds weer op ongekend aangename wijze het oor, waardoor ik song na
song net zo in katzwijm lig als onze kat op een te warme zomerdag. Something
More Than Love doet me qua concept wel wat denken aan Golden Hour, het met
afstand beste album van Kacey Musgraves en een album waarop uiteenlopende
invloeden prachtig samenvloeiden in even tijdloze als eigentijdse popmuziek.
Kacey Musgraves is inmiddels een wereldster en zover is Lera Lynn nog lang niet,
maar ik kan me toch niet voorstelen dat Something More Than Love hetzelfde lot
wacht als het zo genegeerde On My Own.
Zelf ben ik er al lang uit: Lera Lynn is er wederom in geslaagd om een album af
te leveren dat heel hoog gaat eindigen in mijn jaarlijstje en Something More
Than Love is echt nog lang niet uitgegroeid en streelt het oor steeds wat
intenser, liefdevoller en meedogenlozer.
Recensent: Erwin Zijleman (Blog de Krenten uit de Pop)
Direct link: De krenten uit de pop: Lera Lynn - Something More Than Love
Gepubliceerd op Muziekwereld: 11 augustus 2022