Kelela - Raven (Waardering Muziekwereld) 9
Ruim vijf jaar na het uitstekende Take Me Apart keert de Amerikaanse muzikante Kelela terug met Raven, dat nog wat mooiere en avontuurlijkere R&B klanken laat horen en ook in vocaal opzicht meer indruk maakt. Take Me Apart van Kelela eindigde in 2017 hoog in jaarlijstjes met een voorliefde voor R&B (en haalde overigens ook mijn jaarlijstje), maar hierna werd het al snel stil rond de Amerikaanse muzikante. Na een lange pauze keert Kelela terug met Raven, dat net als zijn voorganger van een hoog niveau is. Kelela maakt lekker in het gehoor liggende R&B, maar Raven is in muzikaal opzicht ook een spannend album met avontuurlijk klinkende elektronica en bijzondere ritmes. De broeierige klanken op het album kleuren prachtig bij de mooie stem van Kelela, die nog beter is gaan zingen. Dat Raven een van de grote R&B releases van 2023 is, is voor mij zeker en dat de lat nu bijzonder hoog ligt ook. De Amerikaanse muzikante Kelela (Mizanekristos) maakte met haar officiële debuutalbum Take Me Apart wat mij betreft een van de beste R&B albums van 2017 en misschien zelfs wel het beste album in het genre dat jaar. Het is een album dat het label ‘progressive R&B’ kreeg opgeplakt, maar dat ook stevig citeerde uit de archieven van de (neo-) soul en de elektronische popmuziek (het album verscheen niet voor niets op het eigenzinnige Warp label).
Take Me Apart verraste met een
aangenaam broeierig elektronisch geluid, maar ook de zang van Kelela overtuigde
makkelijk en hetzelfde kan gezegd worden van de lekker in het gehoor liggende
pop en R&B songs op het album. Kelela leek met Take Me Apart uit te groeien tot
de smaakmakers van de (progressive) R&B, maar in 2018 hield ze de muziek voor
gezien om andere dingen te gaan doen. Mede door de coronapandemie zijn we
inmiddels alweer een paar jaar verder, maar met Raven keert Kelela gelukkig
terug in de muziek. Iedereen die, net als ik, in 2017 onder de indruk was van
Take Me Apart, weet dat de lat voor het tweede album van Kelela hoog ligt, maar
na een paar keer horen vind ik Raven nog een stuk beter dan het debuutalbum van
de Amerikaanse muzikante. Raven opent met een stevig aangezet elektronisch
klankentapijt, dat verder gaat waar Take Me Apart eind 2017 ophield, maar als
Kelela begint te zingen, hoor je dat haar stem aan kracht heeft gewonnen,
Begeleid door slechts wat wolken synths, maakt de muzikante uit Los Angeles
direct in de openingstrack indruk met soulvolle vocalen en laat ze horen dat ze
zeker geen 13 in een dozijn R&B zangeres is. Ook op de rest van het album klinkt
de elektronica anders dan gebruikelijk in het genre, waardoor Kelela direct een
paar stappen voor ligt op de concurrentie. De avontuurlijke elektronica wordt in
de meeste tracks op Raven gecombineerd met spannende ritmes, die de songs van
Kelela nog wat unieker maken. Ondanks al het muzikale avontuur klinken de songs
op Raven ook als redelijk toegankelijke R&B songs, wat iets zegt over de
kwaliteit van de songs op het album, dat overigens ruim een uur muziek bevat.
Het zijn songs die aan de ene kant makkelijk vermaken met zwoele en dromerige
klanken, maar die aan de andere kant de fantasie uitvoerig prikkelen met
bijzondere klanken en eigenzinnige wendingen. Zeker wanneer Kelela wat opschuift
richting de neo-soul hoor je wat een geweldige zangeres ze is. Vergeleken met
haar debuutalbum durft ze ook iets meer ingetogen te zingen en dit maakt de zang
op het album wat mij betreft een stuk aangenamer. Hoewel ik zeker niet dagelijks
naar R&B albums luister, was ik onmiddellijk overtuigd van het tweede album van
Kelela, dat sindsdien alleen maar aan kracht heeft gewonnen, zeker wanneer je
ook nog eens luistert naar de persoonlijke teksten over een zwarte vrouw in de
muziekbusiness.
Kelela werkt op Raven met een heel arsenaal aan producers, onder wie Asmara,
LSDXOXO, OCA en Bambii. Het zijn namen die me geen van allen iets zeggen, maar
Raven is een productioneel hoogstandje en bovendien een zeer consistent klinkend
album. De avontuurlijke elektronica en diepe ritmes zijn altijd in balans met de
mooie stem van Kelela en alle details komen mooi naar voren in de geweldige mix
van het album. Ik moet toegeven dat ik Kelela al lang weer was vergeten, want
ruim vijf jaar afwezigheid is een eeuwigheid in muziekland, maar met Raven is de
Amerikaanse muzikante echt helemaal terug.
Recensent: Erwin Zijleman (Blog de Krenten uit de Pop)
Direct link: De krenten uit de pop: Kelela - Raven
Gepubliceerd op Muziekwereld: 9 maart 2023