Duffy Kane - Dead man walkin' (Waardering Muziekwereld) 8
Duffy Kane is een Amerikaanse zanger / gitarist uit Weirton, WV, die zeer jong en na jaren te zijn opgeleid als violist, zelf gitaar is gaan leren spelen. Duffy’s vader was een concert pianist en zo kon de appel niet ver van de boom vallen. Ook Duffy’s moeder was erg muzikaal. Zij was een veelbelovende folk gitariste. Beiden inspireerden Duffy muzikaal heel erg. Na zijn middelbare school studeerde Duffy nog economie. Duffy groeide op in de omgeving van Pittsburgh, waar hij in contact komt met jazz, country en blues. In zijn beginjaren speelt hij vooral rock in coverbands in Baltimore. Later, in zijn eigen band, gaat de interesse meer naar country en jazz.
In 1996 neemt Kane in Nashville zijn eerste album “Let Your Inside Do The Talkin’” op. Producer was Brian Hardin. Kane, die bijna iedere avond speelt, werkte samen met Johnny Winter, Big Jack Johnson, Debbie Davies, “The Nighthawks” en recent met “Southside Johnny & The Asbury Jukes”. Buiten musiceren is Kane ook handig met zijn handen. Hij maakt zijn gitaren zelf uit “beschikbare” dingen. Hij noemt ze “Telebastards”. Bij de opnamen van zijn albums is Kane zelf altijd sterk betrokken bij het mixen en de afwerking.
“Dead Man’s Walk” is het nieuwste en meest kruis bestuivende album van Duffy Kane. Elf songs loodsen de luisteraars doorheen een gevarieerde verzameling van geestverruimende originele songs. Van instrumentale tracks, als het weemoedig klagende bluesy 2“Danny Buchanan” en het vingervlugge 4“Duffy’s Breakdown”,naar doordenkers als het jazzy, rustig rockende 6 “Son Of The Republic” en de ouderwetse slow blues 10“Why My Road” of het transcendente, oprechte 7“America The Beautiful”. Zijn zin voor humor voel je in de afsluiter 11“Truck Driving Man” en de opener 1“Roadhouse Boogie Woogie”. De rauwe essentie van Kane daarentegen, is samengevat in het ontnuchterende 8“Eyes Of The World”. Kane wil ons in het nummer duidelijk maken, dat we ons moeten realiseren, dat de media gewild tweedracht wil zaaien en de mensen opzettelijk wil weghouden van politieke, raciale en seksuele meningen. Zolang we onder elkaar over dingen blijven discussiëren, zullen de persen blijven draaien. Voor muziek geldt dit ook en op de radio zal men niet snel uitkomen met meningen. Kane wil dit met zijn muziek wel doen en de luisteraar wakker houden.
“I don’t consider myself an artist,” Duffy concludes. “I’m a craftsman. I want people to see me as a man who’s spent a lot of time looking into matters of the world and speaks the truth about what he sees.”
Tot zover de woorden van Duffy Kane, een geleefd man, een muzikant die met zijn gevarieerde muziek een breed publiek zeker zal aanspreken en boeien.
Auteur: Eric Schuurmans
Bron: www.rootstime.be
Deeplink: http://www.rootstime.be/CD%20REVIEUW/2014/NOV1/CD39.html
Gepubliceerd op Muziekwereld: 23 mei 2015