Dayna Kurtz - Rise & fall (Waardering Muziekwereld) 9
Voor het eerst proeven van “Rise And Fall”, de nieuwe van Dayna Kurtz, dat kwam voor ons zo ongeveer overeen met onverwachts heel even een stukje van de hemel mogen verkennen. Zó mooi… Woorden schoten ons bij momenten gewoon tekort om te beschrijven wat we hoorden…
Vooral het openingstweetal van de plaat is ronduit magistraal te noemen. Als je dingen als het country-soulwalsje “It’s How You Hold Me” en de in vergelijkbare buurten rondhangende trage “You’re Not What I Need (But You’re All That I Want)” kan beluisteren zonder er tot in het diepst van je wezen door te worden geraakt, dan scheelt er iets met je… Echt! De namen van Otis Redding, James Carr, Dan Penn en Aretha Franklin helpen je bij het zoeken naar een geschikt ijkpunt een aardig eindje op weg! Vervolgens is er wat Kurtz zelf al omschreef als haar “drinking song for the apocalyps”. Al bij al aardig penetrante gitaarklanken, een zich ongewoon opstandig presenterend accordeon en de meer gedeclameerde dan gezongen woorden van La Kurtz blijken daarin de barkeepers van dienst. Wedden, dat je op eenvoudig eenmalig verzoek ook graag een glas met hen mee zal drinken?Geheel en al anders van aard is in het kielzog daarvan dan weer “If I Go First”. Noem het wat ons betreft maar atmosferische slow rock. Zoiets… Van een verkillende schoonheid, dat alleszins! Een soort van tussen hier en nu en hiernamaals verwoorde laatste liefdesbetuiging. Word je ogenblikkelijk helemaal stil van…Dan volgen respecievelijk “Eat It Up”, “Yes, You Win” en “Far Away Again”. Het eerste van dat drietal herinnerde ons bij momenten best wel een beetje aan de behoorlijk opulent georkestreerde (folk)pop van het Britse collectiefje Everything But The Girl ten tijde van hun magistrale derde “Baby, The Stars Shine Bright”, het tweede bleek op zijn beurt opnieuw een streepje buitengewoon fijnzinnige country soul en het derde gewoon een wat apart ingevuld popliedje. De interactie tussen met name stem, piano en strijkers daarin, deed ons heel even de term “late night pop” overwegen. Bij wijze van drievoudige uitsmijter bedient Kurtz ons daarna ook nog van het sfeerbevorderend van wat banjogewriemel voorziene old-time country-soulduo “A Few Confessions” en “You’ll Always Live Inside Of Me” met daartussen gewrongen het wat sacraal aandoende “The Hole”. Dat laatste schreef Kurtz dan ook over de bij het graven van een gat voor het begraven van het as van haar vader door haar geest dwalende gedachten. En ons deed het heel even weer denken aan de vermaarde woorden van Confucius: “Alles heeft zijn schoonheid, maar niet iedereen ziet haar.”
Kortom: “Rise And Fall” bevat wat ons betreft wederom tien nieuwe redenen om Kurtz nog wat steviger aan de borst te drukken dan we dat hier al sinds tijden deden.
Onbegrijpelijk eigenlijk, dat deze geweldige artieste in haar thuisland Amerika nog niet dezelfde successen heeft kunnen laten optekenen als in heel wat delen van Europa. Maar goed, misschien brengt “Rise And Fall” daarin wel eindelijk verandering…
Bron: www.ctrlaltcountry.be
Gepubliceerd op Muziekwereld: 19 maart 2015