Ashley McBryde - The devil I know / 8½ (Waardering Muziekwereld)
Na de misstap met het te pretentieuze
en niet echt op gang komende Lindeville, slaat Ashley McBryde terug met haar
vierde album The Devil I Know, dat misschien niet klinkt als een countrypop
album maar er wel een is.
De Amerikaanse muzikante Ashley McBryde had in 2018 een vliegende start met Girl
Going Nowhere, dat ik persoonlijk goed genoeg vond voor mijn jaarlijstje. Het
deze week verschenen The Devil I Know is, net als het in 2020 uitgebrachte Never
Will, een album dat in het verlengde ligt van het debuutalbum van Ashley McBryde.
Net als op haar debuutalbum maakt de Amerikaanse muzikante bij vlagen aangenaam
rauwe Amerikaanse rootsmuziek, maar heeft ze deze verpakt in songs die net zo
makkelijk kunnen worden gekoesterd door liefhebbers van de wat meer gepolijste
countrypop uit Nashville. Ik kan met beide kanten van het spectrum uit de voeten
en vind ook The Devil I Know weer erg goed. Ashley McBryde is in Nederland nog
niet heel bekend, maar in Nashville werd de Amerikaanse muzikante een paar jaar
geleden al geschaard onder de grote beloften van de muziekscene van de hoofdstad
van de Amerikaanse rootsmuziek in het algemeen en de countrypop in het
bijzonder. Zelf kwam ik in 2018 bij toeval in aanraking met haar debuutalbum
Girl Going Nowhere en het album maakte zoveel indruk dat het uiteindelijk
terecht kwam in mijn jaarlijstje over het betreffende jaar. Girl Going Nowhere
was een album dat niet heel ver was verwijderd van de countrypop albums van dat
moment, maar de muziek van Ashley McBryde klonk net wat ruwer, verwerkte
duidelijk meer invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek dan uit de pop en trok
flink de aandacht met de krachtige stem van de Amerikaanse muzikante. Girl Going
Nowhere deed hier niet zo heel veel, maar zelf keek ik na het album met
hooggespannen verwachtingen uit naar de verdere verrichtingen van Ashley McBryde.
Het in 2020 verschenen Never Will moest het doen zonder de verrassing van haar
debuutalbum, maar was net als het debuutalbum van Ashley McBryde een uitstekend
album dat zowel bij liefhebbers van Nashville countrypop als bij liefhebbers van
wat oorspronkelijker klinkende Amerikaanse rootsmuziek in de smaak viel. De
Amerikaanse muzikante vertilde zich vorig jaar wat mij betreft flink aan het wat
pretentieuze conceptalbum Lindeville. Het met flink wat gastmuzikanten gemaakte
album kwam maar moeilijk tot leven en bleef nog minder goed hangen, waardoor ik
er uiteindelijk maar weinig mee kon.
Na de teleurstelling van Lindeville keert Ashley McBryde deze week terug met
haar vierde album The Devil I Know. Het is, zeker na zijn wat pretentieuze
voorganger, een album waarop Ashley McBryde vertrouwt op de kracht van haar
eerste twee albums. Bijgestaan door een aantal gelouterde muzikanten en
songwriters heeft Ashley McBryde een album gemaakt waar iedere jonge countrypop
ster in Nashville een moord voor zou doen, maar net als op haar eerste twee
albums slaagt de Amerikaanse muzikante er in om een countrypop album te maken
dat niet klinkt zoals al die andere countrypop albums die in Nashville worden
gemaakt. Het heeft deels te maken met de krachtige stem van Ashley McBryde, maar
ook het feit dat ze net wat dichter tegen de Amerikaanse rootsmuziek dan tegen
de pop aan kruipt helpt. In muzikaal opzicht klinkt ook The Devil I Know weer
bijzonder lekker en Ashley McBryde is echt een uitstekende zangeres. Er zijn in
Nashville zoals gezegd hordes jonge countrypop zangeressen die goed uit de
voeten zouden kunnen met de songs van Ashley McBryde, maar er zijn er niet veel
die ze kunnen laten klinken als Ashley McBryde dat kan, al kan ik er nog steeds
niet de vinger op leggen waarom ik zo’n zwak heb voor de songs van de
Amerikaanse muzikante.
Ik ben dit jaar sowieso erg gek op countrypop en kan dus uitstekend uit de
voeten met The Devil I Know, maar waar rootspuristen niet uit de voeten kunnen
met de echte countrypop, verwacht ik dat ze best gecharmeerd kunnen zijn van het
vierde album van Ashley McBryde, die in Nederland zo langzamerhand ook wel wat
meer aandacht verdient met haar muziek, die inmiddels drie albums heel goed is.
Recensent: Erwin Zijleman (Blog de Krenten uit de Pop)
Direct link: De krenten uit de pop: Ashley McBryde - The Devil I Know
Gepubliceerd op Muziekwereld: 2 novmber 2023