Whale and the Village - Second (Waardering Muziekwereld) 9
Ik krijg ieder jaar vele jaarlijstjes van lezers van
deze BLOG toegestuurd, maar er zijn er niet veel waarin ik vrijwel geen enkele
plaat ken. Lijstjes verzinnen met platen die ik niet ken is niet eens zo
bijzonder, maar wat wel bijzonder is dat ik in dit specifieke jaarlijstje altijd
een aantal platen ontdek die ik echt niet hadden willen missen.
In het jaarlijstje dat me eind vorig jaar al de nieuwe plaat van Eleanor McEvoy
opleverde, was de eerste plaats gereserveerd voor Second van Whale And The
Village en dat zei me werkelijk niets. Dat is ook niet zo gek, want Whale And
The Village is een band uit het Finse Turku en het is een band die het
vooralsnog met bescheiden aandacht uit de rest van de wereld moet doen. Dat moet
haast wel gaan veranderen want Whale And The Village maakt op haar tweede plaat
muziek die een breed publiek moet kunnen betoveren en veroveren. Zangeres Irene
Jussila, gitarist en percussionist Petteri Granberg en snarenwonder Lauri Haario
(gitaar, banjo, mandoline) maken op Second muziek waarvan je alleen maar
heel erg vrolijk van kunt worden. Het is muziek met invloeden uit de folk en de
Americana, maar de Finse band heeft ook een enorm zwak voor aanstekelijke pop.
Net als bijvoorbeeld Mumford & Sons en The Lumineers maakt Whale And The Village
banjo folk die fris en aanstekelijk klinkt, maar de Finse band heeft ook een
duidelijk eigen geluid, dat hier en daar ook herinneringen oproept aan de
droomdebuten van Edie Brickell en Fairground Attraction.
Het eigen geluid is voor een belangrijk deel de verdienste van zangeres Irene
Jussila, die op Second geweldig zingt. De zangeres uit Turku heeft soul,
maar legt naast emotie ook flink wat plezier in haar stem en dat plezier draagt
ze makkelijk over op de luisteraar. Irene Jussila kan flink uithalen, maar net
zo makkelijk verleidelijk fluisteren, waardoor haar zang blijft betoveren. De
uptempo songs van Whale And The Village zitten niet alleen vol zonnestralen,
maar ook boordevol energie, wat de muziek van de Finse band een enorme boost
geeft. Whale And The Village grossiert op Second in heerlijke melodieën,
onweerstaanbare refreinen en in klanken die het humeur heel veel goed doen. Waar
bij met name Mumford & Sons de verveling bij mij heel snel toe staat, worden de
frisse popliedjes van Whale And The Village alleen maar beter en
onweerstaanbaarder. De band uit Turku heeft niet alleen een goed gevoel voor
buitengewoon lekker in het gehoor liggende popliedjes, maar Second zit
ook nog eens razendknap in elkaar. Irene Jussila maakt zoals gezegd in vocaal
opzicht flink wat indruk, maar ook in muzikaal opzicht is Second een
ijzersterke plaat. Het snarenwerk op de plaat is geweldig, maar ook de bijdragen
van bas, percussie en viool mogen er zijn. Ook de songs van de Finse band zijn
van hoog niveau en afwisselender dan het bovenstaande suggereert. Alle songs van
Whale And The Village zitten vol zonnestralen, maar de band uit Turku varieert
flink met het tempo en met de verwerkte invloeden en schakelt hier en daarover
naar pure rootsmuziek.
Second van Whale And The Village is zo’n plaat die met een beetje geluk
hele volksstammen aan zich weet te binden, maar voorlopig moet de Finse band het
doen met bescheiden aandacht. Dat moet maar eens gaan veranderen, want dit is
inderdaad een plaat die er in 2017 in positieve zin uit sprong.
Auteur: Erwin Zijleman (Blog de Krenten uit de Pop)
Deeplink: https://www.musicmeter.nl/album/689100
Gepubliceerd op Muziekwereld: 4 februari 2018
|
|