Viva - Living well is the best revenge (Waardering Muziekwereld) 7½
Vivian DeConcini trok eind jaren 90 richting New York City waar ze samen met de Braziliaanse percussionist Cyro Baptista ging optreden met de innovatieve Punk formatie 'Beat The Donkey'. Een 10-tal jaren later besloot ze de band te verlaten om haar solocarrière uit te bouwen. Haar invloeden haalde ze zowel bij rock, disco, als ook bij de muziek van Jimi Hendrix. Het resulteerde in 2008 in een 'burlesque' geladen album Electric Cabaret.
Met haar tweede album Rock & Roll Lover uit 2010 kreeg ze alle roem bij 'Vintage Guitar Magazine' die vond dat op deze plaat enkele van de best geschreven rocksongs stonden uit die periode. Een jaartje later maakte ze zelfs haar theaterdebuut als muzikante in Taylor Mac' play WAAFME. Met deze Taylor Mac blijft ze nu ook nog optreden. Het theatrale vinden we ook nu nog terug op haar nieuwe album Living Well Is The Best Revenge.
Op dit album staan tien door haar geschreven nummers, die een ruime diversiteit aanbieden gaande van rumba-rock 'n roll met openingstrack Living Well Is The Best Revenge. Een nummer dat tijdens de duur van de song wel enige bruggetjes maakt richting symfonische pop-rock. She's So Very kan je dan weer thuisbrengen in de rock anno 70’s. Totaal iets anders krijgen we met Charlie Columbine, waardoor we enigszins richting 'Happy Days' worden gekatapulteerd. Een rollercoaster aan stijlen wat ons met I Always Wanted To Get The Blues brengt bij de blues, waarna Vivian ons terug al rockend terug brengt richting Big Apple.
Bron: www.rootsville.eu
Deeplink: read:http://www.rootsville.eu/2015%20album%20reports/2017/reports/viva.html
Gepubliceerd op Muziekwereld: 23 november 2017