Unni Løvlid - Hymn (Waardering Muziekwereld) 8½
Hoewel de stem van
Unni Løvlid
een belangrijke rol speelt op het album
Hymn
is het eigenlijk een Noors-Japans samenwerkingsproject. Løvlid kreeg van het
Fond for lyd og bilde (fonds voor geluid en beeld) een subsidie, waarmee ze
samen met contrabassist
Håkon Thelin
naar Japan kon. Aan de voet van de berg Fuji werd een week lang gewerkt met de
Japanse musici
Kaizan Harago
(shakuhachi) en
Remi Miura
(shō). De shō is een soort fluit, gemaakt uit 17 smalle bamboepijpen die in
het mondstuk corresponderen met vrijstaande metalen tongetjes, hoe dat klinkt
kun je zien en horen op
Youtube. De shakuhachi is een wat eenvoudiger
fluitsoort, gemaakt van bamboe, hij klinkt als een soort spookachtige blokfluit.
Beide instrumenten maken deel uit van de gagaku, de muziek (en dans) die vanuit
China werd geïmporteerd naar het Japanse keizerlijke hof en daar verscheidene
eeuwen lang werd uitgevoerd.
De stem van Løvlid klinkt zoals op haar eerdere werk, vrij klassiek, soms wat
plechtig. De contrabas, shō en shakuhachi vlechten zich daardoorheen, soms
samen, soms apart. Het materiaal is grotendeels traditioneel of van componisten
uit de vorige eeuw, met arrangementen die aangepast werden voor deze
instrumenten. Bij
Kråkevisa
(kraaienlied) wordt het geluid van een kraai nagebootst, terwijl in slotnummer
Vind, kom
(wind, kom) een meeuw klinkt. Dat laatste is een eigen nummer van Løvlid, dat
ook verscheen op haar album
Rite
(2008). In de overigens goed verzorgde inlay van de fysieke cd staan enkele
mooie afbeeldingen van schilderijen, naast de teksten en een uitleg bij elk
lied, zowel in het Noors als in het Engels.
Naast alle Noorse stukken is er een Japanse compositie op
Hymn
terechtgekomen, Hikari Furu Oto
(geen idee wat dat betekent) van gagakumuzikant Hideki Togi, waar dan wel weer
een Noorse tekst onder gezet is. Het klinkt wonderwel natuurlijk samen, de
Japanse instrumenten lijken zich sowieso de hele plaat door uitstekend te lenen
voor de Noorse traditie. En dan is er natuurlijk steeds die mooie stem van
Unni Løvlid
die een vast baken vormt in de muzikale zoektocht die haar deze keer naar Japan
heeft gevoerd.
Auteur: Mirjam Adriaans
Bron: www.folkforum.nl
Gepubliceerd op Muziekwereld: 28 september 2017