The Smoking Flowers - Let's die together (Waardering Muziekwereld) 8
Amerikaans duo grijpt je bij de strot
met een beetje roots, veel rock en vocalen die uit de tenen komen.
Bij een duo uit Nashville dat in het verleden is vergeleken met Gram Parsons en
Emmylou Harris had ik iets totaal anders verwacht, maar de intense rock op
Let's Die Together van The Smoking Flowers overtuigt uiteindelijk makkelijk,
al is het maar vanwege de geweldige zang die keer op keer vanuit de tenen komt
en er voor zorgt dat de plaat aan komt als de spreekwoordelijke mokerslag. Een
mokerslag waaraan overigens steeds wat meer roots wordt toegevoegd. Bijzondere
plaat.
Het is op het moment al lastig om te
kiezen uit alle releases die volop aandacht krijgen van platenmaatschappijen en
de pers en dan zijn er ook nog al die platen die het doen met veel minder
aandacht. Het zijn platen die ik meestal maar even vluchtig kan beluisteren en
die dus direct indruk moeten maken.
Let’s Die Together van The Smoking Flowers deed dit en maakt sindsdien
alleen maar meer indruk. The Smoking Flowers is een Amerikaans duo dat bestaat
uit Kim en Scott Collins. De twee zijn getrouwd, maken al ruim twintig jaar
muziek en hebben de nodige ups en downs achter zich gelaten. Voordat ik de
nieuwe plaat van het duo beluisterde, kwam ik een recensie van hun vorige plaat
tegen en deze plaat werd vergeleken met de duetten van Gram Parsons en Emmylou
Harris, maar ook de vergelijking met Sonny & Cher dook op.
Wanneer je country of 60s duetten verwacht is Let’s Die Together
waarschijnlijk wel even schrikken, want Kim en Scott Collins gaan er op hun
nieuwe plaat hier en daar stevig tegenaan en kiezen vooral voor een stevig
rockgeluid. Het is een rockgeluid dat hier en daar zelfs tegen de hardrock aan
schuurt, maar door de fraaie samenzang van de twee klinkt het toch net wat
anders.
Kim en Scott Collins zijn allebei voorzien van een lekkere rauwere strot en
zingen of hun leven er van af hangt. Ik hoor in de stevige tracks op de plaat
niets meer van Gram Parsons of Emmylou Harris. Let’s Die Together klinkt
als een stevige versie van Cock Robin, een hele rauwe versie van The Civil Wars
of als Heart in haar beste dagen.
Wanneer The Smoking Flowers kiezen voor rock hoor je geen moment dat de twee
afkomstig zijn uit Nashville, maar wanneer gas wordt terug genomen duiken toch
wat invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek op. Het is een keuze die op
Let’s Die Together niet vaak wordt gemaakt, want de plaat draait toch vooral
om rock, al neemt aan het einde van de plaat het aandeel van rootsmuziek
toe. Het tweetal uit Nashville kiest hierbij vooral voor groots klinkende
rockmuziek die het uitstekend zal doen op de Amerikaanse radio, maar gewoontjes
wordt het gelukkig nooit. Het lekker in gehoor liggende rockgeluid op de plaat,
met een stuwende ritmesectie en heerlijk gitaarwerk, durft immers flink buiten
de lijntjes te kleuren en wordt verder flink opgestuwd door de gepassioneerde en
intense zang van Kim en Scott Collins.
Na de openingstrack was ik overtuigd van de kwaliteiten van het tweetal, maar
vervolgens heb ik nog wel flink moeten wennen aan de muziek van The Smoking
Flowers. Zeker in de stevigere tracks komt er een muur van geluid uit de
speakers en duurt het even voor je hoort hoe goed het allemaal is. Eenmaal
gewend blijkt Let’s Die Together een verslavende plaat waarop steeds meer
op zijn plek valt, waarna het echtpaar uit Nashville je steeds steviger bij de
strot grijpt met haar intense muziek en de fantastische zang op de plaat.
Let’s Die Together van The Smoking Flowers is verkrijgbaar via hun bandcamp pagina: https://thesmokingflowers.bandcamp.com/album/lets-die-together
Recensent: Erwin Zijleman (Blog de Krenten uit de Pop)
Deeplink: read:http://dekrentenuitdepop.blogspot.com/2018/09/the-smoking-flowers-lets-die-together.html
Gepubliceerd op Muziekwereld:30 mei 2019
|
|