The Coal Porters - No. 6 (Waardering Muziekwereld) 8
The Coal Porters zullen voor velen wellicht altijd wel “de nieuwe groep van voormalig Long Ryders-kopstuk Sid Griffin” blijven. En dat terwijl de aanpak van beide acts ondertussen nog nauwelijks te vergelijken valt. Vormden met name elektrische gitaren een wezenlijk bestanddeel van de muziek van de Ryders, dan draait bij de ondertussen toch ook al flink wat jaren aan de weg timmerende Coal Porters al ruim een decennium lang juist alles om akoestische instrumenten. Rond banjo, dobro, mandoline, fiddle, akoestische gitaar, doghouse bass, ukelele en bajo sexto meer bepaald.
En dat ook weer op hun nieuwe worp “No. 6”. Die blikten ze in onder de productionele auspiciën van de onder meer van zijn werk met Fairport Convention, Nick Drake en Beth Orton bekende John Wood. Die werd naar eigen zeggen vooral aan boord gehaald om de eigen grenzen wat te kunnen verleggen. Kwestie van ook anno nu nog fier mee te kunnen, nu alt-bluegrass acts vrijwel overal ter wereld als paddenstoelen uit de grond blijven schieten. En dat vaak op heel creatieve wijze ook.
“No. 6” wordt afgetrapt met wat naar onze bescheiden mening meteen één van de allerbeste nummers erop is. Het betreft een buitengewoon knappe old-time-ode aan het adres van punkrockinstituut The Ramones, door Griffin geschreven naar aanleiding van het overlijden van “laatste der Mohikanen” Tommy Ramone. Vervolgens eist Neil Robert Herd de hoofdrol voor zich op in het grillige “Save Me From The Storm”, dat op het hoesje van de plaat onterecht werd omgedoopt tot “Shelter From The Storm”. En in het ingetogen “The Blind Bartender” bewijst Griffin aansluitend daarop nog maar eens wat voor een uitstekende storyteller hij wel is. Heerlijke trompetsolo van de Cubaan Eikel Venegas trouwens ook in dat nummer.
Met de wulpse instrumental “Chopping The Garlic” van Kerenza Peacock belanden we vervolgens even in de keuken, alvorens Sid Griffin het roer weer mag overnemen. Met het al even dartele “Salad Days” met name. Via de Herd-ballade “Unhappy Anywhere” en “Train NO. 10-0-5”, een moody eigentijdse train song, belanden we stilaan in de laatste rechte lijn van “No. 6”. En die blijkt te bestaan uit het opnieuw door Peacock gepende en nu ook ijle hoogten ingezongen “Play A Tune”, het wervelende “The Old Style Prison Break” en een verrassende cover van “Another Girl – Another Planet” van de aan het eind van de jaren zeventig de roep van cult rock act genietende Only Ones van Peter Perrett.
Prima plaat weer, hoor! (Tot zelfs de hoes toe is leuk.)
Bron: www.ctrlaltcountry.be
Deeplink: http://www.ctrlaltcountry.be/Pagina1.htm#CoalPorters
Gepubliceerd op Muziekwereld: 13 september 2016
|
|