Tara Jane O'Neil - Tara Jane O'Neil (Waardering Muziekwereld) 8½
Tara Jane O’Neil is al vroeg in de jaren negentig actief in de undergroundscene. In 1997 brengt ze haar eerste lofi plaat Peregrine uit. Inmiddels zeven albums verder is ze buiten haar trouwe fans nooit echt doorgebroken naar de voorste linie van de indie-folk. Ze wordt voor mijn gevoel dan ook al jaren ondergewaardeerd. Haar achtste album is opgesierd met een foto van haarzelf, zittend met haar akoestische gitaar op de zonovergoten tafel in haar tuin in L.A. Het schetst meteen een mooi beeld van de relaxte sfeer van het album, want inmiddels zijn haar songs geëvolueerd naar een meer ontspannen singer-songwriterstijl. De instrumentatie is spaarzaam bij gevoelige, intieme vocalen. Naast gitaar bespeelt ze bas, keyboards en percussie en zijn er gastbijdragen op pedalsteel, piano, gitaar en keyboards. Vocale ondersteuning krijgt ze onder meer van Chris Cohen en Jim James (My Morning Jacket) tekent voor de strijkersarrangementen. Haar laidback manier van zingen en spelen creëert een ambiance die het gevoel van klassieke folkalbums uit de jaren zeventig in zich draagt, refererend aan bijvoorbeeld Judee Still en Sibylle Bayer. In een heerlijke flow van een dromerige West Coastzomer sluipen de nummers langzaam naar binnen om zich te nestelen.
Auteur: Henk Rijkenbarg
Bron: Popmagazine Heaven, nr. 4/2017
Website: www.popmagazineheaven.nl
Gepubliceerd op Muziekwereld: 27 augustus 2017
|
|