Vinicius Cantuaria - Horse and fish ****½  

Vinicius Cantuária vertrok in 1995 naar New York om zijn imago van Braziliaans popster af te schudden. Daar vond hij zichzelf opnieuw uit, in het kielzog van de Braziliaans-Amerikaanse avant-gardist Arto Lindsay. Het resulteerde in vier cd’s, waarvan een exclusief voor Japan. Braziliaaanse muziek heeft vaak raakvlakken met composities van Carlos Antonio Jobim. Op zijn nieuwste album 'Horse and fish' brengt Cantuaria slechts twee nummers van Jobim ten gehore en deze behoren gelukkig tot de minder bekende, namelijk Ligia (uit 1976) en Este Seu Olhar (uit 1964). De plaat opent wel met een evergreen, maar die komt van de hand van Gilberto Gil (Procissâo). Natuurlijk is de geest van Jobim overal aanwezig, ook in de eigen composities van Vinicius zoals het fraaie Perritos, maar er wordt overal zo prachtig gemusiceerd dat dat nergens een bezwaar te noemen is. Als je eenmaal valt voor zijn stem kom je vanzelf in een zoete muzikale roes terecht die niet meer overgaat totdat de laatste noot geklonken heeft. ‘Quiero hacer una cancion romantica, bailar toda la noche...' Ook zonder Latin Lover kom je zo de nacht wel door volgens mij.

29 juni 2004

Tracks en Credits