Tété Alhinho - Voz *****  

Tété Alhinho maakt al sinds de jaren 80 muziek, soms vanuit Cuba, Portugal of dichter bij huis, in Senegal. Maar in haar thuisland Kaap-Verdië, 500 kilometer voor de Afrikaanse kust van Senegal, brak ze door als zangeres van de groep Simentera.

Op het eerste gehoor is Voz een sfeervolle zwoele zomerplaat, die aan vakantie doet denken. Zo’n vakantie waarop het geen moment van de dag afkoelt, je je voeten brandt aan het zand, maar ook aan het water. Elke avond zoek je in het restaurant tevergeefs naar een gerecht zonder vis en drink je rosé om je loomheid te bevestigen. En in de hoek maken twee gitaristen en een zangeres de sfeer compleet. En wanneer je ‘s nachts verkoeling zoekt bij de propeller boven je bed, zak je uiteindelijk vermoeid in een zweterige slaap. Als ik de teksten lees, blijken mijn eerste sfeerbeelden niet te kloppen. De vakantieclichés vervagen en worden vervangen door beelden van het normale eilandleven. Beelden die ook wel weer hun clichékanten hebben. Zo is de zee verantwoordelijk voor isolatie en afstand van het eiland, maar ook voor de verbondenheid van de eilanders. Daarnaast neemt de zee in twee van de drie liedjes haar geliefde mee en keert de geliefde maar in één van de drie liedjes terug over diezelfde zee. Al keren geliefden niet altijd terug, de zee neemt geheid saudade (sodade of nostalgie) mee. Ook nostalgie is zo cliché als de branding die maar blijft rollen, maar het heeft ook iets moois en treurigs tegelijk. Het beetje zon van de afgelopen weken haalde mij over bijna iedere dag te genieten van Tété Alhinho’s jongste album Voz. Dit ondanks het grote aanbod van nieuwe albums, hetgeen heel veel zegt. Een wereldalbum van uitzonderlijke klasse!

30 juni 2004

Tracks en Credits