Steve Earle - The revolution starts now ****
Countryrocker Steve Earle was al
politiek bewust voordat het in de mode kwam. Toen de overgrote meerderheid van
Amerika nog achter president Bush stond in zijn oorlog tegen het terrorisme,
liet Earle op zijn album Jerusalem (2002) als eerste een tegengeluid horen, iets
wat hem door veel landgenoten niet in dank werd afgenomen.
Op conservatieve countryradiozenders wordt hij al lang niet meer gedraaid. Steve
Earle: muzikale troubadour, ex-junkie én Bush-hater. Net als bij
documentairemaker Michael Moore is nuance geen vereiste en hanteert hij op zijn
laatste platen de houwdegen. De politieke motivatie ligt er dik bovenop: op 2
november moet George W. Bush uit het Witte Huis gestemd worden.
Anything but Bush.
Zoals reeds gememoreerd
bracht Earle al twee jaar geleden in de nasleep van 11 september het politiek
geladen Jerusalem uit. Met name het vanuit de ogen van een Amerikaanse
Talibanstrijder gezongen ‘John Walker’s Blues’ viel in het door patriottisme en
haat beheerste Amerika van na 11 september in zeer slechte aarde.
The Revolution
Starts… Now zal minstens
even shockerend zijn voor het vaderlandslievende en Bush steunende deel van de
Verenigde Staten. Earle gaat flink tekeer tegen de regering in ‘F the CC’.
‘So fuck the
FCC / Fuck the FBI / Fuck the CIA / Livin’ in the motherfuckin’ USA.’
In ‘Rich Man’s War’ beleven we de
conflicten in het Midden-Oosten door de ogen van een tweetal Amerikaanse
soldaten (‘Chasing ghost in thin dry air’) en een Palestijnse
zelfmoordterrorist. Earle kiest voor een luchtiger aanpak in ‘Condi, Condi’,
waarin nationaal veiligheidsadviseur Condoleezza Rice op komische wijze het hof
wordt gemaakt. Muzikaal is het allemaal dik in orde. ‘I Thought You Should Know’
is een tranentrekkende ballade en op ‘Comin’ Around’ is het genieten van de
prachtige samenzang tussen Earle en countrycoryfee Emmylou Harris. ‘The Seeker’
is een aanstekelijke up-temporocker en ‘Home to Houston’ is een truckerlijflied
van de bovenste plank. Om Earle’s woede kracht bij te zetten komt het
titelnummer ‘The Revolution Starts… Now’ tweemaal terug op het album. Een
revolutie die plaats moet vinden op 2 november, de dag waarop een kleine 50
miljoen Amerikanen de gang naar de stembus zullen maken. Maar net als Michael
Moore’s Fahrenheit 9/11 zal The Revolution Starts… Now geen Republikeinse zielen
winnen. Het zal Bush-haters alleen extra munitie geven in hun strijd voor
verandering. Preken voor eigen parochie dus.
11 oktober 2004