The Shins - Wincing the night away (Waardering Muziekwereld) ****½
Met het alom geprezen Chutes Too Narrow lieten The Shins al horen dat er zoiets als intelligente rammelpop bestaat. Maar op Wincing The Night Away (de titel is een fijne sneer naar diegenen die zeggen de nacht zo geweldig te vinden) overtreffen ze zichzelf door schijnbaar moeiteloos veertig jaar popgeschiedenis naar zich toe te trekken. Pakkende, melancholieke popsongs als Phantom Limb en Turn On Me laten duidelijke sixties-invloeden horen. Van The Beatles en The Beach Boys natuurlijk, maar ook van The Velvet Underground, getuige het rinkelende slaapliedje Red Rabbits. In Split Needles, Girl Sailor en het met electronica opgetuigde Sea Legs klinken dan weer de nodige eightiespop-invloeden door (denk bijv. aan The Chills), terwijl de zanglijn van Australia niet had misstaan op een plaat van The Smiths. Door de hoge stem van zanger/gitarist/songschrijver James Mercer blijft dit moois allemaal eigen klinken, terwijl je producer Joe Chiccarelli (Beck, U2, Tori Amos) verantwoordelijk mag houden voor de geraffineerde arrangementen. Hoogtepunt van de plaat is de verstilde afsluiter A Comet Appears, maar dan hebben we al tien prachtsongs achter de rug. Ziezo, de eerste topper van 2007 is binnen.
Recensent : Louk Vanderschuren
Verschenen in
Plato Mania nr: 225
Datum recensie: 27-1-2007
Plato Mania waardering: ****
Fepubliceerd op Muziekwereld: 16 februari 2007