Shannon McNally - Geronimo *****
Liefhebbers van vrouwelijke singer-songwriters opgelet, want wat is deze Shannon McNally goed! Het is inmiddels al weer acht jaar geleden dat ze door een major werd ingelijfd als een grote belofte voor de toekomst. Muzikale meningsverschillen hielden haar prachtdebuut "Jukebox Sparrows" (2002) vervolgens vijf jaar op de plank en werd dus pas drie jaar geleden de hemel ingeprezen. In datzelfde jaar maakte McNally een hele mooie EP "Ran On Pure Lightning" met Neil Casal en werd ommiddellijk overladen met superlatieven, deze EP was dan ook binnen de kortste keren een collector’s item. Een peperdure dollar hield beide cd's helaas buiten ons bereik, maar anno 2005 is gelukkig alles anders. En nu is er dan "Geronimo", een cd die net als "Jukebox Sparrows" in de USA wordt overladen met positieve kritieken. Bijgestaan door producer Charlie Sexton en topmuzikanten, grote namen onder wie Jim Keltner, Greg Liesz, Matt Rolings, Bil Payne, Benmont Tench en Waddy Wachtel, allemaal rasartiesten die hun sporen verdienden met onder andere Bob Dylan, The Faces, Ryan Adams en Wilco, heeft Shannon McNally het rootsy karakter van haar muziek versterkt. Tevens imponeert McNally met een dozijn zeer gevarieerde, grotendeels zelf geschreven songs, meestal over sterke en minder sterke vrouwen, die zowel qua tekst als qua melodieën met de besten in het genre meekunnen. McNally schotelt ons op "Geronimo" het ene na het andere hoogtepunt voor. Hoogtepunten die citeren uit de country, folk, blues, rock en soul en worden gedragen door McNally's heerlijke soulvolle stem. Mijn voorkeur gaat meer naar het stevige werk, zoals het gedreven "Sweet Forgiveness" waarin Charlie Sexton zomaar drie verschillende gitaren ter hand neemt. In de USA is Shannon McNally definitief binnengehaald als "one of the great new voices in Americana", iets dat ik alleen maar kan onderschrijven. Het resultaat is een cd die ik koesteren als één van de grote sensaties van 2005 en die het in zich heeft om uit te groeien tot een klassieker in het genre.
4 oktober 2005