Sally Barris - Little voice
****
Haar
eerste opgemerkte verschijning in muziekland maakte de uit Chaska, Minnesota
afkomstige Sally Barris met de progressieve new grass band Northern Hospitality,
met wie ze als leadzangeres en gitariste op het befaamde Telluride Bluegrass
festival van zich deed spreken en zelfs door Europa toerde.
Ondanks deze initiële successen besloot Barris echter haar hart te volgen. Haar
passie voor het schrijven van liedjes deed haar dan ook al betrekkelijk snel
naar Nashville verhuizen. En ook daar duurde het niet
lang, of Barris werd opgemerkt. Haar songs werden ondermeer opgenomen door
gevestigde waarden als Lee Ann Womack (het bijzonder mooie “Some Things I
Know”), Kathy Mattea, Martina McBride en John Michael Montgomery. Barris zou
ondertussen echter ook blijven proberen om haar eigen stekje onder de spots te
verdienen. Dat leidde in 1999 tot haar eerste soloplaat, “Reluctant Daughter”,
een album dat ze onder de hoede van Larry Michael Lee van de Ozark Mountain
Daredevils mocht maken en dat vrijwel unaniem lovend werd onthaald.
In tegenstelling tot die plaat is haar tweede een duidelijk meer
akoestisch georiënteerd product geworden. Een soort terugkeer naar haar roots,
zeg maar. Het onder de vakbekwame leiding van de dezer dagen wel erg actieve
Canadese bluesgitaarvirtuoos Colin Linden opgenomen “Little Voice” is een
overwegend romantische aangelegenheid. De ongegeneerd weer naar het
bluegrass-genre lonkende plaat werd live in de studio ingeblikt met volop ruimte
voor zalig snarenplezier op respectievelijk dobro, mandoline, viool en slide
gitaar. En bekwame muzikanten als een Bryan Sutton, een Andrea Zonn, een Jon Randall,
een Kami Lyle en een Jessi Alexander werd bereid gevonden Barris daarbij een
flinke hand te komen toesteken. Elf liedjes lang toont Sally zich als een
voortreffelijke vertolkster van haar eigen werk, daarbij meer dan eens een
weinig aan Alison Krauss herinnerend. Krenten in de pap zijn het schaamteloos
romantische, maar zeer mooie openingsnummer “The Song You Know By Heart” – echt
wel de ideale voedingsbodem voor de engelachtige stem van Barris, de bluegrass
light van “Something Missing” (over een gapende leegte in haar bestaan), het
door Bryan Sutton op de mandoline mee ingekleurde, opgewekte tweetal “I Had To
Tell Somebody What I Did Last Night” en “Holding Back Your Love” (over een
onderdrukte liefde) en het bijzonder pakkende folky liedje “Butterfly” (over een
op 7-jarige leeftijd overleden kindje dat de last van een nakend einde niet aan
z’n hartje liet komen – echt zo’n nummer dat je vroeg of laat in een wat
geliktere versie van de één of andere big shot op nummer 1 in de country charts
mag verwachten). Kortom een album dat bijzonder aangenaam
wegluistert. Al gebiedt de eerlijkheid er dadelijk bij te
vertellen, dat ik Barris eigenlijk graag nog wat meer
bluegrasselementen in haar werk zou willen zien verwerken. Ik
zou er absoluut niet van opkijken, als het eindresultaat dan nog een stuk mooier
zou blijken.
18 juli 2004
Terug naar Hoofdindex