Ruthie Foster - Runaway soul
(Waardering Muziekwereld)
*****
Of seksuele voorkeur er toedoet bij muziek? Ach, natuurlijk niet zegt de ratio in mij. Maar muziek is gevoel. En mijn gevoel bij Ruthie Foster is toch bevooroordeeld als ik weet dat ze openlijk lesbisch is en gospel maakt. Dat vind ik bij voorbaat al stoer in het homofobe Texas, waar de zangeres vandaan komt. "Runaway soul" is een down-to-earth-plaat, waarbij het positieve overheerst. Een beetje als de hoes, op de achterkant staan de tien liedjes op deze derde cd van deze Texaanse omschreven als ' hymnes' en op de voorkant zitten Foster en partner op een kerkhof, in de zon. Ruthie Foster ! Wat een stem ! Je denkt af en toe Aretha Franklin en Ella Fitzgerald op hetzelfde moment te horen, maar het is echt Ruthie Foster, een jonge Amerikaanse muzikante die niet alleen over een geweldige soulstem beschikt, maar haar met folk, blues en gospel doordrenkte songs ook nog eens weet te verpakken in een luchtig en toegankelijk popjasje. Het levert een cd op die zowel liefhebbers van authentieke blues en folk als liefhebbers van Tracy Chapman en Melissa Etheridge achtige pop zeer zal aanspreken. Foster word geassisteerd door haar muzikale partner Cyd Cassone (voor zang en percussie). Andere prominente gasten zijn duiveltje-doet-al Lloyd Maines, bassist Glenn Fukanaga, organist Riley Osborn, Gary Primich op zijn harmonica en Terri Hendrix voor wat vocale bijstand. Muzikaal gezien maakt Foster op "Runaway soul" gospel vermengd met blues. Nergens duikt een kerkkoor op en ook klinken nergens cliché bluesgitaren. En toch is het overduidelijk gospel en overduidelijk blues. Tekstueel gezien zoekt Ruthie ook het midden. Zo wordt nergens God overdreven bejubeld en ook nergens de fles. Vreemd genoeg handelt de titelsong niet over een afgedwaalde ziel, maar juist over een teruggekeerde ziel. Diezelfde ziel vindt haar thuis in "Home", maar in "Hole in my pocket" is ze weer wanhopig op zoek naar een middel om de weglekkende ziel te behouden. Foster pende de meeste liedjes zelf en waagt zich verder aan een enkele traditional en covers van Brownie McGhee en Terri Hendrix. Met de klinkende vertolking van "Hole In My Pocket" van laatstegenoemde slaat Foster zowaar een brug naar Americana. Ondanks dat ze tekstueel wat jojoot tussen persoonlijke hoogte- en dieptepunten zijn "Home" en "Hole in my pocket" wel potentiële mainstream hits. Absolute topklasse van een zangeres die ik een gouden toekomst voorspel. Ze gaat het helemaal maken. In september komt ze voor enkele concerten naar Nederland… niet te missen, en we hopen dat ook iemand hier in België de goedheid zal hebben van een concertje te organiseren !!
Bron: www.rootstime.be
Gepubliceerd op Muziekwereld: 19 augustus 2004
Terug naar Hoofdindex