R.E.M. - Around the sun **½
Michael Stipe is een ster, de rest
van R.E.M. komt over als toevallig in de popmuziek belande boekhouders. De
saaiste van het stel, als persoon en als muzikant, leek altijd Bill Berry. Toch
is sinds zijn vertrek in 1997 iets wezenlijks veranderd binnen R.E.M. Verdwenen
is de typische R.E.M.-sound. Hoe veelzijdig de groep vroeger ook was, je hoorde
altijd meteen dat het R.E.M. was. Op Around the sun, het dertiende studioalbum
van de groep, is de stem van Michael Stipe, scherp als altijd, natuurlijk meteen
te herkennen. Maar de bijdragen van gitarist Peter Buck en bassist Mike Mills
hadden net zo goed door uitzendkrachten ingespeeld kunnen worden. Meer en meer
lijkt R.E.M. een project van Michael Stipe. Onvrede met het beleid van president
Bush was bij het schrijven de songs op Around the sun zijn voornaamste bron van
inspiratie. Tot boze muziek heeft dat niet geleid; de toon is vooral
melancholiek. Over een vaak minieme begeleiding, waarbij toetsen voorrang hebben
op snaren, zingt Stipe typische herfstliedjes. Het probleem is dat in die
liedjes helemaal niets zit dat blijft hangen; geen pakkende melodieën, geen
scherpe teksten, geen sprankelende solo's... Als een liedje is afgelopen, ben je
het ook meteen vergeten. Around the sun is een ronduit saaie plaat. En de eerste
slechte die R.E.M. maakte in de meer dan twintig jaar die de groep bestaat.
Website
© Het Parool, 12-10-2004
Gepubliceerd op Muziekwereld: 25 oktober 2004