PJ Harvey - White chalk (Waardering Muziekwereld) ****
PJ Harvey blijft verrassen. Of: PJ Harvey blijft haar publiek op de proef stellen. Na haar ‘ugly’ album Uh Huh Her (2004) laat Polly Jean Harvey zich op White Chalk horen van haar meest onschuldige en serene kant. Dit achtste album overlapt helemaal nergens met de ronkende ranzigheid van het lastig te verteren Uh Huh Her, eigenlijk met helemaal niks van wat ze de afgelopen vijftien jaar maakte. White Chalk is bijna volledig geschreven en uitgevoerd op de piano. Polly zingt hoog en ingehouden. Op het hoesje kijkt ze in een trouwjurk wat beteuterd de wereld in. Zoals ze elders in dit blad uitlegt: voor White Chalk probeerde ze de onschuld van een kind terug te vinden. Dat idee komt gedeeltelijk over. In songs als Broken Harp en When Under Ether zie je een jonge Polly voor je, die in bed wat voor zich uitzingt, starend naar het plafond. Of Kate Winslet in Titanic, drijvend op een vlot, wachtend op de dood of de gladiolen op het moment dat Leonardo DiCaprio net is doodgevroren. De muziek van PJ Harvey is nooit zonder gevaar. De teksten zijn niet die van een kind. White Chalk bevat sprookjesachtige muziek met soms hemelse melodieën (Dear Darkness, Silence) maar niet zelden met een verontrustende ondertoon. Vooral When Under Ether heeft iets suïcidaals. En gelukkig maar, het maakt dat White Chalk niet spanningsloos voortkabbelt. Iets dat wel voortdurend op de loer ligt. De muzikale aankleding is sober. Dit album heeft tijd nodig en dient absoluut niet als achtergrondmuziek tijdens de afwas. Polly Harvey zet op White Chalk een zeer intieme sfeer neer waar je tegen moet kunnen. In sommige songs op het beklemmende af. Zo eindigt de plaat met een dramatische climax in The Mountain. Hoe anders de aanpak deze keer ook is, eigenlijk doet Harvey op White Chalk wat ze altijd doet: haar eigen duivels uitdrijven. Te beginnen bij openingsnummer The Devil. Andere middelen, ander perspectief, maar Polly blijft Polly. White Chalk is een boeiende ontdekkingsreis van een groot artieste die nog altijd veel te bieden heeft. Ook vijftien jaar na Dry. JOHN DENEKAMP
Bron: www.oor.nl
Gepubliceerd op Muziekwereld: 28 oktober 2007