Odetta - Gonna let it shine (Waardering Muziekwereld) ****
De Amerikaanse zangeres Odetta kennen we vooral van het duet dat ze meer dan veertig jaar geleden zong met Harry Belafonte. "There's a hole in my bucket" was een wereldwijde hit voor het gelegenheidsduo. Belafonte, die nog veel beroemder werd, schreef ooit over haar "Few possess that fine understanding of a song's meaning which transforms it from a melody into a dramatic experience", en dat is precies wat ons altijd aansprak in deze zangeres: ze weet wat ze zingt en brengt dat met volle overtuigingskracht. Er zijn weinig zangeressen in de Amerikaanse folk die zo’n stempel op het genre hebben gedrukt als de in 1930 in Birmingham, Alabama geboren Odetta Gordon, kortweg Odetta. Uiteraard werd haar talent ontdekt in de kerk, maar al op 13-jarige leeftijd ontving zij een klassieke opleiding. Die bracht haar in de jaren '60 naar New York, waar ze de belangstelling wekte van folkies als Pete Seeger. Ze maakte een soort van folkblues, maar deinsde niet voor het zwaardere werk terug. In die jaren maakte ze een zeer mooie plaat met een fantastische groep jazzmuzikanten, waaronder Vic Dickenson op trombone en Buck Clayton op trompet, onder de titel "Odetta and the Blues". Odetta was eigenlijk na deze periode wat uit het zicht verdwenen, tot Marc Carpentieri (M.C.Records) Odetta benaderde met de vraag of ze voor zijn platenmaatschappij een plaat wou opnemen. Dat wou ze, en Carpentieri verzamelde een fantastische groep musici om haar heen. Na veertig jaar was er ineens weer nieuwe muziek van Odetta : "Blues everywhere I go" (2000), een plaat waarop ze op haar onnavolgbare eigen manier nummers van de grote vrouwelijke liedjeschrijvers uit de jaren twintig en dertig zingt, als Memphis Minnie, Alberta Hunter en natuurlijk Bessie Smith. Een jaar later lag de opvolger er al, "Lookin For A Home" en hier zingt Odetta met een uiterst geïnspireerde band nummers van Leadbelly. En dat ze nog niet klaar is, blijkt nu uit "Gonna Let It Shine. A Concert For The Holidays". Kort geleden trad Odetta op voor de universiteitszender WFUV in het Flaum Auditorium, Fordham in New York. Die avond liet ze zich louter van haar spirituele zijde horen. Het concert werd live op de radio uitgezonden en deze opnamen zijn nu op "Gonna Let It Shine" vereeuwigd. Naast traditionals als "Down By The Riverside", "Midnight Special" en "This Little Light Of Mine" vertolkt Odetta hier specifiek christelijke songs als "Virgin Mary Had One Son" en "Poor Little Jesus". Haar soulvolle stem, waarmee zij in de jaren zestig zoveel ontzag wekte in folkkringen, heeft nog niets aan macht ingeboet. Onder de spaarzame, bluesy begeleiding van pianist Seth Farber zingt Odetta haar gospels met grote autoriteit. Ook de gesproken woorden waarmee Odetta sommige songs inleidt verraden een grote persoonlijkheid. In drie liedjes verlenen haar neven The Holmes Brothers hun grote voorganger vocale assistentie. Het levert kippenvel-momenten op, als de stemmen van Odetta en de Holmes-broers zich met elkaar vermengen. Kortweg : Zestien traditionals, originals en bewerkingen van onder meer Huddie Ledbetter lang, prachtige, stemmige gospel ... hoe dan ook - een mooiere, opzwepender gospelplaat dan deze zul je niet makkelijk vinden. En ook als je van blues houdt, of van rauwe rock of rhythm & blues, is dit een absolute aanrader. (Thanks to Marc Carpentieri)
Bron: www.rootstime.be
Gepubliceerd op Muziekwereld: 28 november 2006