Eurythmics - Savage ***˝ (Re-play)
Op het eerste gehoor ligt Savage van de Eurythmics wat zwaar op de maag. Met uitzondering van de akoestische ballade I Need You en het al even schitterende en vrijwel acapella uitgevoerde nummer Brand New Day leggen de Eurythmics in de instrumentaties op deze elpee namelijk een resolute voorkeur aan de dag voor loodzware en door voortdenderende discobeats gedicteerde technopop en neofunk. Pas na langer luisteren openbaart zich de klasse van de nummers van Savage. Pas dan krijg je door hoe ingenieus het warhoofd David A. Stewart met geluid weet om te springen en het door de technische overkill in de instrumentaties aanwezige gevaar voor monotonie buiten de deur weet te houden door enerzijds een uitgekiend gebruik van rockgitaar-bijdragen en anderzijds door de mogelijkheden van de stem van Annie Lennox volledig uit te buiten. Stond in de teksten op de vorige elpees de liefde centraal, in de teksten op Savage gaan de liefdespartners vaak gebukt onder grote vertwijfeling en leggen niet zelden een voorkeur aan de dag voor escapades in de wereld van de ‘kinky sex’ getuige bijvoorbeeld de navolgende tekst in het titelnummer: ‘These are my guns, these are my funs, this is my living room, you can play with me there sometimes if you catch me in the mood’. Blue Velvet? Annie Lennox weet de koele zakelijkheid in de begeleiding prima te counteren, waardoor de meeste nummers op Savage ook gevoelsmatig bij de luisteraar gaan leven: met name I’ve Got A Lover (Back In Japan), You Have Placed A Chill In My Heart, I Need A Man, Shame en Savage groeien op die manier uit tot absolute hoogtepunten met een onderhuidse uitwerking. Mysterieus, eigengereid, bij vlagen irritant (het nummer Heaven dat de indruk wekt niet af te zijn), maar merendeels de fantasie prikkelend, is Savage al met al een bevredigende Eurythmics-plaat geworden.
14 januari 1988