Erin McKeown - Grand ****½   

Toen Erin McKeown drie jaar geleden 'Distillation' uitbracht, was de wereld nog niet klaar voor haar muziek. De eigenzinnige mix van bluegrass, folk, country en blues kon een jaar voor het succes van de O Brother, Where Art Thou? soundtrack en ruim voor de definitieve doorbraak van Gillian Welch nog bijna niemand bekoren. Wat een verschil met de situatie eerder vorig jaar! 'Distillation' werd in het voorjaar van 2003 opnieuw uitgebracht in Engeland en onthaald als een verloren meesterwerk. De stijl van Erin McKeown op 'Distillation' is inmiddels gemeengoed geworden, maar gelukkig kiest McKeown niet voor de makkelijkste weg en is ze zich blijven ontwikkelen. Opvolger 'Grand' klinkt daarom net zo lekker eigenwijs als 'Distillation' vier jaar geleden en laat zich geen moment in een hokje duwen. Erin McKeown weet op Grand nog meer stijlen te combineren tot een uniek totaalgeluid. Naast bluegrass, country, folk en blues bevat Erin McKeown’s unieke mix dit keer ook pop, rock, new wave en jazz. Ondanks het grote aantal invloeden houdt McKeown altijd haar eigen geluid en is Grand 14 nummers lang een eenheid. 'Grand' is een buitengewoon knappe cd van een singer-songwriter die herinneringen oproept aan Liz Phair, Ani DiFranco en Rickie Lee Jones, zonder er ook maar een moment echt op te lijken. 'Distillation' werd na drie jaar alsnog erkend als meesterwerk, 'Grand' verdient deze status met onmiddellijke ingang.

28 januari 2004