Eric Bibb - A ship called love (waardering Muziekwereld) **˝
Aan Eric Bibb wordt al een aantal jaren het predikaat veelbelovende blueszanger toegekend. Je zou bijna zeggen dat hij die belofte eens zou moeten inwilligen. Welnu, om maar met de deur in huis te vallen: op A Ship Called Love gebeurt dat niet. Natuurlijk, Bibb heeft een prima stem en ook de liedjes zijn over het algemeen wel okay. Maar er staat weinig spannends op deze laatste cd. Het is allemaal zo gesofisticeerd dat het naar easy-listening dreigt af te glijden. Er staan dan ook weinig tot geen gemene blueslicks op. Wel een warm geluid, neergezet door voornamelijk akoestische gitaren en een Hammond of Wurlitzer. Een aantal liedjes gaan ver over de rand van de toegestane hoeveelheid sentimentaliteit heen, zoals That What I Do. In Troubadour - een duet met Ruthie Foster - zingt Bibb dat hij blues zingt en “gospel, soul & good ol’ rock ’n roll”. Dat laatste is op deze plaat niet te horen. Wat we dan overhouden is een verzameling van voornamelijk blues- en soulnummers die het als achtergrond-muziek best aardig doet.
bron: www.altcountry.nl
Gepubliceerd op Muziekwereld: 1 januari 2006