Emily Loizeau - L'autre bout du monde (Waardering Muziekwereld) ****
Al op haar zesde liet de bevallige Emily Loizeau haar vingers voor het eerst voorzichtig over het klavier van een piano glijden. Heel onschuldig nog allemaal, maar zonder het zelf goed te beseffen zette ze daarmee toen al wél een belangrijke stap richting haar toekomst. Die zou haar na tussenstops als klassiek geschoolde pianiste en enkele theaterjobs tot chansonnière zien open bloeien. Haar liefde voor het werk van zo uiteenlopende groten als een Brassens, een Dylan, de Beatles, een Bach, een Schubert, een Renaud, een Tom Waits, een Nina Simone en een Randy Newman zouden de Anglo-Française er immers toe aanzetten om ook zelf naar pen en microfoon te grijpen. Het eerste resultaat daarvan vormt de al in 2003 verschenen EP “La Folie En Tête”, een zes eigen liedjes omvattende collectie, waaronder ook het speelse “Jasseron”, een duet met Franck Monnet. Een nummer dat we ook aantreffen op haar eerste volwaardige langspeler “L’Autre Bout Du Monde”. Met die op het Franse Fargo Records verschenen plaat mikt Loizeau duidelijk op een wat ruimer publiek dan in het verleden. Naast aan nog volop als chansons te verslijten deunen als “Boby Cheri”, het cabareteske “Voila Pourquoi” (met Manu, Mali en Guizmo van Tryo) en de licht klassieke pianoballade “Je Ne Sais Pas Choisir” waagt de jonge Franse zich ook voorzichtig aan als alternatieve pop te bestempelen dingen als “Sur La Route”, “I’m Alive” en “London Town” (Een duet met Andrew Bird!), aan haar adoratie voor Tom Waits duidelijk reflecterend materiaal als “Jalouse” en een enkele keer zelfs aan iets waar je met wat goede wil de term Americana zou durven voor boven te halen. We hebben het dan over het bitterzoete titelnummer van de plaat, een liedje dat in al zijn bekoorlijke eenvoud gewoon schreeuwt om de nodige radioaandacht. Dat amper anderhalf jaar geleden uitgebrachte “L’Autre Bout Du Monde” is nu al aan een bijzonder fraaie heruitgave toe. Verpakt in een beeldig doosje en vergezeld van een extra CD’tje met daarop een schat aan nooit eerder verschenen beeld- en geluidsmateriaal is het een echt hebbedingetje. Zo krijgen we ondermeer een zalige, op z’n Tom Waits gebrachte jazzy cover van “La Complainte Des Filles De Joie” van Georges Brassens, het lieflijke, door Olivier Koundouno van mooi cellowerk voorziene “Ça N’arrive Qu’aux Autres”, de Dylan-cover “Make You Feel My Love” en de Neil Young-adaptatie “Pocahontas”. Daarnaast ook “Radio India”, een soort van geluidscollage met opnames gemaakt tijdens de tournee van Loizeau door Indië eerder dit jaar en bonusvideo’s van “L’Autre Bout Du Monde” en “Je Suis Jalouse”. Très sympa allemaal!
Bron: www.ctrlaltcountry.be
Gepubliceerd op Muziekwereld: 18 november 2007