Corey Harris - Daily bread *****
Bij zanger-gitarist Corey Harris vind ik het lastig om aan te geven onder welk genre zijn muziek valt. Hij is in principe een bluesmuzikant, maar tevens iemand die zijn Afrikaanse wortels heeft opgezocht en vorig jaar het album Mississippi To Mali uitbracht. Zoals de titel aangeeft, probeerde hij aldus een connectie te leggen tussen Afrikaanse muziek en de blues. Daily Bread is weer zo’n plaat met een duidelijke link tussen de beide continenten. De titelsong ademt een verrukkelijke traagheid, die beelden oproept van weidse vlakten en mensen die helemaal geen haast hebben. De Amerikaanse blues met zijn overbekende opbouw verdwijnt bij Harris steeds meer uit beeld, ten gunste van een geheel eigen interpretatie. Als hij gitaar speelt klinkt hij ineens erg Afrikaans, als hij zingt doet hij zelfs af en toe denken aan Bob Marley. Hoewel de muziek absoluut geen reggae is, komt de intensiteit daarvan wel regelmatig bovendrijven. Heel apart is ook de bijdrage van trompettist en zanger Olu Dara in twee songs. Enfin, bij gebrek aan een beter hokje kies ik toch maar voor het genre blues, al is deze muziekantropoloog uit Amerika veel meer dan dat. Eindconclisie: album van absolute wereldklasse! Nu al een klassieker!
19 augustus 2005