Beth Orton - Comfort of strangers (Waardering Muziekwereld) ****½
Eind 1996 verscheen het prachtige debuut van Beth Orton getiteld Trailer Park. Deze plaat kreeg lovende recensies alom. De opvolger uit 1999, Central Reservation, liet een meer back-to-basics Beth Orton horen: de invloed van de electronica – mede een gevolg van de samenwerking met William Orbit – was grotendeels verdwenen. Op een paar uitzonderingen na waren de liedjes allemaal van een wonderbaarlijke eenvoud. De opvolger Daybreaker laat Beth Orton wederom van een andere kant horen: de muziek is wat meer mainstream, wat niet wil zeggen dat haar folky roots in één klap zijn verdwenen. Behalve een remix-uitstapje getiteld The Other Side Of Daybreak, is het de laatste jaren vrij stil geweest rond Beth. Nu, anno 2006, verschijnt eindelijk haar vierde plaat Comfort Of Strangers. Het album is in de lente van vorig jaar in slechts twee weken opgenomen, samen met Jim O’Rourke (bekend van Sonic Youth en zijn samenwerking met Wilco en Stereolab). De veertien liedjes laten horen dat Beth Orton weer gekozen heeft voor de eenvoud. De muzikale omlijsting is, nog meer zelfs dan op Central Reservation, van een fraaie eenvoud. Beth zelf speelt piano, gitaar en harmonica, terwijl Jim O’Rourke de bas, marimba en piano voor zijn rekening neemt. De Amerikaan Tim Barnes verzorgt het drumwerk. Door de bescheiden muzikale instrumentatie komt de kracht van elk nummer optimaal tot zijn recht, vooral ook omdat de nummers niet lang duren. Beth Orton toont aan dat veertien zelfgeschreven liedjes van een minuut of drie, voorzien van slechts de meest fundamentele begeleiding, kunnen resulteren in een meesterwerkje getiteld: Comfort Of Strangers.
Recensent : Peter Heuts
Verschenen in Plato Mania nr: 212
Datum recensie: 29-1-2006
Plato Mania waardering: ****
Gepubliceerd op Muziekwereld: 22 maart 2006