Belinda Bruce - The good life (Waardering Muziekwereld) ****
De in Vancouver, Canada wonende Belinda Bruce beweert dat Lucinda Williams, Gillian Welch, Suzanne Vega, Joni Mitchell en Fleedwood Mac aan de basis lagen voor haar keuze om zelf nummers te schrijven en ze voor een live publiek te komen zingen. In 2005 debuteerde Belinda Bruce met de cd “Dream Yourself Awake (Maximum)” en daarmee kreeg ze al meteen een weliswaar nog geringe internationale erkenning. Lokaal in Canada leverde dat album haar wel direct enkele award-nominaties op. Makkelijk herkenbare en absorbeerbare liedjes met knap zangwerk dat klinkt zoals de ons welbekende seventies-popsongs van o.a. bovenvermelde dames-zangeressen. Een mix van folkpop, country en rootsrocksongs die ze zich helemaal eigen gemaakt heeft en die onmiskenbaar ook een eigen stempel hebben meegekregen. Op dit tweede volwaardige album “The Good Life” brengt Belinda Bruce 10 eigen liedjes waarbij ze in opener “Dirtly Little Secret” al meteen haar troeven op tafel legt. Knap opgebouwde songs met variërende instrumentatie en mooie arrangementen aangevuld met een fijn stemgeluid dat de luisteraar direct kan boeien en meeslepen. In “Citysongs” levert ze een ode af aan het stadsleven waar zij persoonlijk ook wel weet van te genieten. Een erg mooie song is “Rust” dat met een countrymelodie, een heerlijk accordeonintermezzo en met een koude rillingen bezorgende, hartverscheurende stem op een innemende wijze wordt gebracht en één – zoniet het – hoogtepunt van deze cd is geworden. Ook “Careful What You Wish For” is een liedje dat ik vast en zeker nog vaker ga spelen tijdens één van mijn - in eigen gezin alleszins - legendarische muziekavonden. Laat ons nog even verder titels noemen van sterke tracks: “Heaven Knows”, “Blackout”, de parelmooie sleper “Carry You Home” (met hemels subtiel orgeltje) en de titeltrack “The Good Life” waarin het stadsleven alweer onvolprezen bejubeld wordt. We begonnen deze bespreking met een opsomming van de idolen van Belinda Bruce maar hebben een vaag vermoeden dat haar naam binnen enkele jaren ook zal genoemd worden door op dat ogenblik beginnende zangeressen. Ze lijkt aardig op weg om een gevestigde naam in de muziekscène te worden. Dit soort muziek heeft gegarandeerd een ruim publiek en kan op elk moment van de dag gedraaid worden, voornamelijk als je even op zoek bent naar wat frisse moed om de dag door te komen. “The Good Life” is een cd die ik maar al te graag wil aanbevelen aan de fans van het betere dames-zangwerk, zoals bijvoorbeeld dat van alweer de bovenvermelde popvrouwen. Ook een eervolle vermelding en een waaier van verdiende pluimen voor de begeleidingsband “The Tawny Stars” (Jane Gowan, Ryen Froggatt, Matt Brain en multi-instrumentalist Jon Wood) die zorgen voor vaak subtiele maar altijd zeer mooie instrumentale bijdragen aan de algemeen hoge kwaliteit van de songs. Good luck to Belinda Bruce!
Bron: www.rootstime.be
Gepubliceerd op Muziekwereld: 11 maart 2008