Amparanoia - Enchilao *****

Amparanoia is een zogenaamde 'Mestizo' groep. De bekendste vertegenwoordiger van dit genre is Manu Chao. Deze grote meneer houdt niet op met te vertellen hoe zijn eigen muziek beïnvloedt geweest is door die van Amparanoia. Zodra je de laatste cd 'Enchilao' van Amparanoia afspeelt, herken je de zo typische sound. Nochtans is dit een allegaartje van allerhande genres : pop, latino, flamenco, raï, hip-hop, folk, reggae, … Opener "Dolor, Dolor" is b.v. salsa met dub-invloeden. Frontvrouw Amparo Sanchez heeft een heel eigen zangstijl die net als de muziek niet in één woord te vatten is : scanderend en toch zacht, hypnotiserend, golvend, repetitief, maar toch melodieus. Haar gitaarspel lijkt sterk op dat van Manu Chao. Zonnig maar o zo gevoelig. Nog een belangrijk element in de muziek van de groep is de trompet van José Alberto Varona. Het is die trompet die de muziek zo Latijns-Amerikaans doet klinken. Maar ook de ritmesectie, en dan vooral de elektrische bas van Carmen Niño is erg belangrijk: zij zorgen voor het hypnotiserende dubby hip-hop gevoel. Ook de vele echo-effecten dragen hiertoe bij. In het zalige 'Dile' maken ze een soort van hip-hop-flamenco (net zoals de groep Ojos de Brujo), en is er zelfs een gast-flamenco-zangeres. Je merkt nauwelijks wanneer een nummer overgaat in een ander, zo goed blijft de sfeer telkens behouden. Net zoals Manu Chao ook vaak doet gebruikt de groep allerhande plezierige sampeltjes om een soort van 'marihuana-flower-power' sfeertje op te wekken. Ondanks de vele elektronische toevoegsels klinkt de muziek toch nog behoorlijk akoestisch. Of misschien is 'organisch' een nog betere term. Soms is hun muziek zo zweverig dat ze niet zou misstaan op een lounge-verzamelaar. 'No Voglio' en 'Dos Gardenias' zijn typevoorbeelden. In 'Pueblo Joven' en het gedreven 'Balkan Postal' zitten dan weer klezmer-invloeden (Vesko Kunchev is een uitstekende violist) en 'Illumando' mag gerust merengue genoemd worden. Zelden wordt er naar een climax toe gewerkt. Wel naar een atmosfeer waar je met plezier uren kunt in rondzweven. Een muzikale roes als het ware. Ik zou er bijna de teksten door vergeten. Die zijn duidelijk anti-globalistisch en groen getint, maar gaan evengoed over drugs en liefde. Wereldmuziek van de bovenste plank!

9 juni 2003

Tracks & credits

Terug naar hoofdindex