Marit Trienekens - Dance with my dark side (Waardering Muziekwereld) 7½
Singer-songwriter Marit Trienekens (1990) kreeg op haar negende de oude gitaar van haar vader en was verkocht: liedjes schrijven was het helemaal. Toch koos de geboren Limburgse voor de studie geneeskunde in Nijmegen, waar muziek een uitlaatklep bleek te zijn voor de soms pittige ervaringen die ze als basisarts heeft. De in Nijmegen wonende Trienekens deed mee aan De Beste Singer-songwriter van Nederland, reikte tot de halve finale van De Grote Prijs van Nederland en stond in het voorprogramma van bands als De Dijk en Kane. Marit is inmiddels afgestudeerd als arts en sinds april 2015 ook ambassadrice van Stichting Pole Position. De stichting zet zich in om mensen met een verstandelijke beperking naar de sportwedstrijd van hun dromen te laten gaan of de sporter van hun dromen te ontmoeten.
De EP Dance With My Dark Side, met zes eigen nummers, is bekostigd door een succesvolle crowdfundactie, waarbij Trienekens op een tour langs huiskamers in heel Nederland trok. De band van Trienekens bestaat uit Jordi Repkes (elektrische gitaar) Wesley Gerrits (drums), Jeroen Kurpershoek (bas) en Stijn Donders (viool). De muziek van Marit valt in het pulletje van singer-songwriters, met melodieuze en soms melancholische popliedjes in de stijl van Shawn Colvin, een licht donker stemgeluid dat Tanita Tikaram echoot en toegankelijke liedjes gelijk Stevie Ann/Stephanie Struijk.
Opener Dream schreef ze voor Stichting Pole Position en is een opgewekt ‘poppy’ nummer dat een pakkend geluid heeft. Een aangename binnenkomer met gedreven gitaarspel en een up-tempo liedje dat zich na een paar keer draaien in je hoofd nestelt. Like A Christian Boy borduurt voort op het eerste nummer. Wederom een nummer met vaart dat – mede door de viool – iets voller klinkt dan de opener. Dance With My Dark Side is rustiger van toon met een bijna ‘jazzy-feel’ en een ijle gitaarsolo tegen het einde. Het lied is geschreven door Trienekens nadat ze voor het eerst een patiënt had moeten reanimeren. I Expected More en Change zijn eveneens ingetogen nummers, met wederom subtiel gitaarspel en in beide liedjes zang die bijna druipt van melancholie en emotie. Change is de betere van de twee, omdat het compacter is en daardoor meer impact heeft. I Expected More is een sobere, bijna kale song met weinig instrumentale ondersteuning, maar gaat net iets te lang door. Het mist de spanning en daardoor het effect dat Change wel heeft. Slotnummer Never Gonna End is muzikaal gezien het minst interessante lied van de EP. Weliswaar een nummer met een zomers gevoel, maar het kabbelt voort zonder de opwinding die het leeuwendeel van de andere nummers wel heeft.
Conclusie: Een prima debuut van de singer-songwriter met goede zang en dito muzikale ondersteuning. Pakkende songs, hoewel niet alle nummers dezelfde impact hebben. Als het slotnummer weg was gelaten of net meer spanning had gehad, was de EP nog sterker geweest.
Auteur: Patrick Struijker Boudier
Bron: www.realrootscafe.com
Deeplink: http://www.realrootscafe.com/2017/12/26/marit-trienekens-dance-with-my-dark-side/
Gepubliceerd op Muziekwereld: 25 februari 2018
|
|