Lathouwers & Barbier - No time for rock 'n roll  (Waardering Muziekwereld)

Lathouwers & Barbier - No time for rock 'n roll

We weten het allemaal wel, er wordt in dit landje op veel plaatsen en op veel manieren muziek gemaakt en dus spreekt het voor zich dat er af en toe een cd uitkomt, die ofwel aan de aandacht ontsnapt, ofwel langs onverwachte weg toch aangewaaid komt. Dat laatste was het geval met de debuutplaat van dit duo uit het Noorden van ons land. Walter Lathouwers komt uit Sint-Job, Bart Barbier uit Hoevenen. Beiden maken deel uit van de Rust Blue Feelgood Music Band en omdat ze elkaar bijzonder goed bleken aan te voelen, besloten ze in 2015 ook als duo naar buiten te komen. Dat resulteerde in anderhalf jaar hard werken, veel spelen, samen songs schrijven en in de herfst van vorig jaar kwamen ze op de proppen met hun eerste worp als duo.

Dat deze plaat ons werd aangewezen door een Waalse kennis, die het duo op een verloren avond bij Antwerpse vrienden, in een café aan het werk gezien had, vind ik bijzonder grappig: het geeft aan dat muziek - o wat een cliché - zich niet door taal- of andere grenzen laat ringeloren. Ikzelf kocht de plaat al een tijdje geleden bij de jongens zelf en ik was dan ook hoogst verbaasd toen een paar weken geleden een exemplaar in de bus viel, met de bedoeling er iets over te schrijven.

Nu, dat doe ik dus met veel plezier, want ik vind dit een heel aangenaam, zij het volledig pretentieloos plaatje. Twee mannen van niet meer zo jonge leeftijd, elk gewapend met een akoestische gitaar. De ene, een boom van een kerel, zingt alsof zijn leven ervan afhangt, met veel passie en overtuiging, de ander, wat kleiner en slanker van stuk, zet zich wat meer in de schaduw en laat zijn gitaar het werk doen. De ene, dat is Lathouwers, de ander heet Barbier en samen schreven ze elf nummers voor deze plaat. Daar voegden ze een bijzondere cover van Dylan’s The Times They Are A-Changin aan toe en zo kunnen ze ons dus drie kwartier akoestische muziek aanbieden, waarbij ze een paar genres aanboren, die je met duo’s en met akoestische gitaren associeert: er is natuurlijk de blues, die uit de delta en die uit de country.

Opener The Old Shirt is er zo eentje: op het snijvlak van folk en blues wordt een oud hemd als metafoor voor Het Leven gebruikt en maken we kennis met de twee gitaristen, hun instrumenten en hun stemmen. Silence is alt.country, zoals de vroege Jayhawks die maakten, The Man from Manhattan is een nachtsong op een milde jazzy deun, die echter niet helemaal overtuigt, doordat de melodie nogal ingewikkeld is en de twee gitaren eigenlijk niet toereikend zijn om het geheel passend aan te kleden. Dat lukt een stuk beter met de titelsong, dat een fijne jaren ’70-klank meekrijgt en een heel leuke solo van Barbier (tenminste, dat denk ik). Het is nu niet dat ik het hele dozijn songs ga doorlopen, maar ik denk dat ik de belangrijkste dingen al gesitueerd heb. Dit is een leuke plaat geworden, die je perfect kunt meenemen naar je favoriete café: niemand kan zal zich eraan storen, maar tegelijk zit daar een beetje het heikele punt van de plaat. Ik heb het gevoel dat er iets teveel getwijfeld werd tussen een heuse studioplaat en het zo getrouw mogelijk registreren van de live-klank van het duo dat het zonder twijfel uitstekend doet in cafés, op feestjes en op kroegentochten, maar ze kunnen meer. Neem bijvoorbeeld Green & Blue, een heel fraaie popsong, waarin je zonder al te veel moeite echo’s van Crowded House kunt ontwaren; zo’n nummer verdient een iets ruimere instrumentatie om volledig tot zijn recht te komen. Dat lukt dan weer wel met de topper van de plaat - voor mij toch - The Road To Carcassonne, dat, wat mij betreft het perfecte visitekaartje vormt voor dit duo, waarvan ik zeker de verdere ontwikkelingen met veel interesse zal volgen. Daar zorgde dit fijne, maar nog niet perfecte debuut voor. Ik heb overigens nog altijd niet de minste spijt over mijn aankoop van toen…

Auteur / Dani Heyvaert

Bron: www.rootstime.be

Deeplink: http://www.rootstime.be/index.html?http://www.rootstime.be/CD%20REVIEUW/2017/JAN1/CD66.html

 

Gepubliceerd op Muziekwereld: 2 appril 2017

Listen tracks

Video

Website

 

Terug naar Hoofdindex