Kristina Train - Rayon city (Waardering Muziekwereld) 8½
Na twee uitstekende, maar weinig succesvolle albums vanuit Londen, probeert Kristina Train het dit keer vanuit Nashville, met een, zeker in vocaal opzicht, uitstekend album als resultaat. Dark Black van Kristina Train ontdekte ik negen jaar geleden via de algoritmes van Spotify, maar het album deed helaas weinig. De Amerikaanse muzikante zoekt haar geluk tegenwoordig in Nashville en keert na een lange stilte terug met een prima album. De muzikanten die haar omringen tekenen voor een bijzonder aangenaam soulgeluid met een vleugje roots en een randje pop, de songs liggen stuk voor stuk lekker in het gehoord en Kristina Train laat ook op Rayon City weer horen dat ze een uitstekend zangeres is. Ze zingt met de kracht die je van een soulzangeres verwacht, maar ze kan ook doseren, wat de aantrekkingskracht van het album verder vergroot. Kristina Train werd geboren in New York, maar groeide op in Savannah, Georgia, waar ze de soul en gospel met de paplepel kreeg ingegoten. De Amerikaanse muzikante, ook een klassiek geschoold violist, leek al op jonge leeftijd verzekerd van een hele mooie carrière in de muziek, maar ze koos in eerste instantie voor een opleiding. Uiteindelijk tekende ze een contract bij het gerenommeerde Blue Note label, dat grootse plannen had met Kristina Train. Ze werd in Londen gekoppeld aan de mensen achter Adele, maar haar in 2009 met veel bombarie gelanceerde debuut deed niet veel. Het in 2012, samen met producer Ed Harcourt gemaakte Dark Black, was ook geen groot succes, maar ik was persoonlijk onder de indruk van het album, dat in ieder geval een geweldige zangeres liet horen.
De afgelopen negen jaar was het stil rond Kristina Train, die inmiddels haar
heil zoekt in Nashville, Tennessee. Deze week verschenen echter maar liefst twee
nieuwe albums van de Amerikaanse muzikante. Het live-album Scattered Flowers,
dat klinkt als een tussendoortje, laat horen dat Kristina Train inmiddels uit de
voeten kan met de muziek die in Nashville domineert, want de soul wordt hier en
daar verdrongen door de country. Scattered Flowers klinkt aardig, maar het is
het nieuwe studioalbum van Kristina Train dat wat mij betreft de aandacht
verdient. Op het eveneens deze week verschenen Rayon City trekt de
singer-songwriter uit Nashville de lijn van het inmiddels negen jaar oude Dark
Black door, al moet ze het dit keer doen zonder het Britse team dat van haar een
wereldster had moeten maken. Rayon City leunt wat minder tegen de pop aan en
laat zich beluisteren als een aangenaam soulalbum. Kristina Train laat zich op
haar derde studioalbum begeleiden door een uit de kluiten gewassen band, die een
oorspronkelijk klinkend soulgeluid laat horen. Het is vaak een redelijk subtiel
geluid, maar Kristina Train is ook niet vies van blazers en strijkers en
laatstgenoemde arrangeerde ze zelf. Op Dark Black maakte de Amerikaanse
muzikante vooral indruk met haar stem en dat is op Rayon City niet anders. Ook
op haar nieuwe album laat Kristina Train horen dat ze een uitstekend
soulzangeres is en in tegenstelling tot de meeste andere soulzangeressen van het
moment zingt ze vaak prachtig ingetogen.
Rayon City bevat maar net iets meer dan een half uur muziek en dat is niet veel
na negen jaar wachten. Het is op een of andere manier ook wel genoeg, want
Kristina Train varieert niet heel veel op haar derde album. Dat betekent niet
dat het album me tegenvalt, want dat is zeker niet het geval. Rayon City is net
iets meer dan een half uur lang pure klasse. De band speelt geweldig, de
accenten van strijkers en blazers zijn mooi, de songs zijn aansprekend en de
muzikante uit Nashville zingt geweldig.
Ook Rayon City laat weer horen dat Kristina Train over heel veel potentie
beschikt. Het is jammer dat het haar met de eerste twee albums niet lukte en ik
hou eerlijk gezegd mijn hart vast voor album nummer drie, dat niet heel handig
getimed is. Het is echter een album dat alle aandacht verdient en zeker van een
ieder die zich normaal gesproken makkelijk laat verleiden door een mooie
soulvolle stem en songs met een randje soul en pop.
Recensent: Erwin Zijleman (Blog de Krenten uit de Pop)
Deeplink: De krenten uit de pop: Kristina Train - Rayon City
Gepubliceerd op Muziekwereld: 9 september 2021