Jerry Joseph - Beautiful madness (Waardering Muziekwereld) 8
Bij het ontvangen van promotieschijfjes, waarvan eentje van Jerry Joseph’s nieuwe album was, raakte ik meteen nieuwsgierig. Jaren niets meer gehoord van deze artiest. Het laatste album dat ik van hem in de kast heb staan is Everything was Beautiful. Een cd die nummers bevatte die nog net waren geschreven in de vorige eeuw. Pete Droge was producer van die plaat, een naam die inmiddels ook geabsorbeerd lijkt door de tijd. Wat de aanleiding was voor mijn toenmalige aankoop kan ik mij evenmin herinneren.
Josephs nieuwste cd, The Beautiful Madness, werd geproduceerd door niemand minder dan Patterson Hood. Hood laat weten dat hij een enorm respect heeft voor Joseph als songschrijver, ook zijn kwaliteiten als life-performer schijnen indrukwekkend te zijn. ‘One of the absolute best of our generation’, vertelt Hood nadrukkelijk. Het verklaart wellicht waarom Drive-By Truckers en ook Jason Isbell een rol vervullen op Beautiful Madness. Jerry Joseph geniet hooguit reputatie bij een kleine groep. Niet alleen in Europe heeft hij amper bekendheid, ook in Amerika bevindt hij zich overwegend onder de radar. Een welkome impuls van Hood dus om de naamsbekendheid van iemand die al dertig jaar aan de weg timmert te vergroten.
Dat hij het musiceren over de jaren niet verleert heeft laat Jerry horen op zijn nieuwe plaat. Zijn muziek laat zich in een zeker mate vergelijken met de hoesfoto. Rauw, zeer direct, overwegend uitgevoerd in grijstinten. Voor vrolijkheid is weinig ruimte. De meeste songs kwamen her en der op de globe tot stand bij deze reislustige, en tevens onbaatzuchtige, persoon. Ik lees dat hij in landen als Koerdistan en Afghanistan vluchtelingenkampen heeft bezocht, en daar jonge mensen van muziekinstrumenten heeft voorzien om hen via de muziek een vorm van perspectief aan te reiken.
Sugar Smacks is een duister nummer. Het gaat over een moderne wereld en hoe hij de MeToo-discussie heeft ervaren. Zijn realisme is allerminst gevrijwaard van cynisme. Hij schetst een hard beeld van onze wereld, waarin de varkens zich amper lijken te onderscheiden van priesters. In Dead Confederate, een ballade over vooroordelen en racisme, kun je Jason Isbell horen op slidegitaar. Naast de overwegend meer steviger nummers een mooi bezielend uitgevoerde song. Black Star Line is een ode aan David Bowie. De basis van deze track ontstond rond 1974, ten tijde van Bowie’s Diamond Dogs-tour
Jerry komt in februari 2021 richting de Benelux, wanneer hij het voorprogramma van The Delines voor zijn rekening neemt. Meer weten over Jerry Josephs loopbaan, sla wikipedia erop na.
Recensent: Rein van den Berg (Blog Johnnys Garden)
Deeplink: https://johnnysgarden.nl/the-beautiful-madness/
Gepubliceerd op Muziekwereld: 16 augustus 2020