Husky Tones - Who will I turn to now? (Waardering Muziekwereld) 8
We waren indertijd zeer te spreken over hun debuutalbum Time For A Change en we zijn tevreden dat al het goede, dat we toen in hen vermoed hadden, bevestigd wordt met opvolger Who Will I Turn To Now? Husky Tones, dat zijn nog steeds Victoria Bourne (drums / zang) en Chris Harper (gitaar/zang), laten op deze nieuwste cd weer tien originele nummers horen die zijzelf als “Punk Blues” omschrijven. Zware, rauwe, maar steeds melodieus klinkende gitaar riffs tekenen het album maar evenzeer worden er verrassende , haast ijle, dromerige adempauzes in gelast. Victoria neemt het gros van de vocalen voor haar rekening met die unieke, beklijvende stem en dat in combinatie met die harde uithalen op drums en snaren levert alweer boeiende luistermomenten op.
Het schitterende openingsnummer Round The Wrekin is daar illustratief voor. Waar ze eerst nog dromerig zingend opent, wordt je snel geconfronteerd met die mokerende drums en zware beats. Net zoals bij het vorige album wordt er weer aandacht geschonken aan prima teksten. Vooral The Island Of Barbara Wire waar het verhaal wordt verteld over een vroeger familielid dat indertijd werd geďnterneerd op het Isle Of Man tijdens WO I, is indrukwekkend. De ijle stem, haast als instrument gebruikend, subtiel ondersteund door de akoestische gitaar, het resulteert dus in een adempauze waarbij je, booklet in de hand, de beelden zo voor de geest kan halen. Muzikaal stelt het niet zoveel voor, maar de machteloosheid van de gevangene is haast tastbaar.
De speciale effecten tijdens Jungle Blues hadden voor ons niet gehoeven, de stemmen spreken voldoende voor zich maar dat is mierenneuken, er valt genoeg fraais te beleven. Zoals op het stevig rockende I Worry About Nothing bijvoorbeeld. Fans van Black Box Revelation zullen hier ook van smullen. Net zoals die trouwens het titelnummer in de armen zullen sluiten. Passievol gezongen en mokerend, beukend het trage nummer accentueren, fantastische song is dit. Dat humor hen ook niet vreemd is getuige het razendsnelle, misschien nog meest punkachtige nummer van heel de release: These Hips Were Made For You. Geheid meestampen op de aanstekelijke uithalen van Chris!
Diezelfde Harper schittert trouwens ook op het mijmerende Put Your Arms Around Someone You Love en het afsluitende World’s End Lane dat in het midden en naar het einde toe bijzonder boeiende ritmeversnellingen laat noteren voor er weer dromend wordt hernomen.
Husky Tones heeft een prima plaat op de markt gebracht die al het goede bevestigd heeft van hun debuutplaat.
Auteur: Luc Meert
Bron: www.rootstime.be
Deeplink: http://www.rootstime.be/index.html?http://www.rootstime.be/CD%20REVIEUW/2017/FEB1/CD43.html
Gepubliceerd op Muziekwereld: 23 maart 2017
|
|