Hannah Rose Platt - Letters under floorboards (Waardering Muziekwereld) 8½
Haar naam roept het beeld op van een
zuidelijke schone uit de VS en bij haar heldere, in americanaklanken gedrenkte,
vocalen denk je eerder aan Emmylou Harris dan aan Adele. Toch groeide
Hannah Rose Platt
op in Liverpool en woont ze tegenwoordig in Londen. Haar eerste album
Portraits
(2014) nam ze op in Nashville, voor opvolger
Letters Under Floorboards,
die eind vorig jaar verscheen, bleef ze dichter bij huis. Het album staat vol
mooie verhalen, over de donkere kant van liefde, de beroemde zangeres Josephine
Baker en de verwoestende gevolgen van natuurgeweld.
In eerste instantie moet ik even wennen, het mag dan een Britse plaat zijn,
zoals zoveel Amerikaanse albums begint-ie met een stevig rockend stuk en blijkt
behoorlijk glad geproduceerd. Daartegenover staat dat bij doorluisteren
duidelijk wordt dat Platt een echte verhalenverteller is.
Letters Under Floorboards
is dan ook niet voor niets als titel gekozen. Het is zowel een zinnetje uit het
nummer Your Way,
als een reeks kleine vertellingen, die je zomaar zou kunnen tegenkomen in een
stapeltje vergeelde brieven onder de vloerplanken van een oud huis.
Natuurlijk speelt de liefde een grote rol, en dan niet het zoetige 'ik hou van
jou en blijf je trouw' maar de donkere kant ervan. In
Sculptor horen
we over een relatie met huiselijk geweld, terwijl in
Chanel & Cigarettes
een femme fatale rondspookt bij mannen met gedachten aan overspel.
Brooklyn, New York
gaat dan weer over de Ierse immigrant die vol hoop en plannen naar de andere
kant van de oceaan is getrokken om zich daar te realiseren dat het hem niet gaat
lukken om ooit nog terug te keren naar zijn lief. Gitaar, viool en de penny
whistle aan het eind bepalen de melancholieke sfeer. Maar het meest geboeid raak
ik door twee nummers over natuurgeweld, in het robuuste
When Audrey Came To Call
heeft de orkaan (Audrey richtte een enorme ravage aan in de VS in 1957) de
gedaante gekregen van een soort furie, een sterke vrouw waar geen muur tegen
bestand is en wier komst vol angst en beven wordt afgewacht. En het hoogtepunt
van de plaat is voor mij het prachtig sobere
I Will Tell You When,
dat Platt samen met
Christopher Stevens
schreef en in duet zingt met
Sid Griffin.
Zij stelt de vragen van het bange meisje, hij is de vader die haar probeert
gerust te stellen, terwijl een allesverwoestende zwerm sprinkhanen over hun huis
trekt. Het klinkt bijna als een slaapliedje met zachte strijkers en subtiele
geluidseffecten.
Er mag dan naar mijn smaak iets teveel opgepoetst zijn in de productie,
Hannah Rose Platt
is wel een getalenteerde singer-songwriter die verhalen kan vertellen.
Letters Under
Floorboards is soms rockend, dan weer
lieflijk, en uiteindelijk is het de sterke inhoud die komt bovendrijven.
Recensent: Mirjam Adriaans
Bron: www.folkforum.nl
Deeplink: read:https://www.folkforum.nl/cds/82-cd-recensies/14838-over-de-donkere-kant-van-liefde-en-verwoestend-natuurgeweld
Gepubliceerd op Muziekwereld: 8 maart 2020
|
|