Hannah Aldridge - Razor wire (Waardering Muziekwereld) 7½
Hannah Aldridge (°1988) is opgegroeid met de muziek van Nashville en Muscle Shoals [‘The Muscle Shoals Sound Studio’ zijn opgericht in Sheffield, Alabama, in 1969 door vier sessie muzikanten, die zichzelf “The Swampers” noemden, met de bedoeling om een eigen sound te creëren. De vier muzikanten, Barry Beckett (keyboards), Roger Hawkins (drums), Jimmy Johnson (gitaar) & David Hood (bas), werden bekend als “The Muscle Shoals Sound Rhythm Section” en waren de éérste ritme sectie, die een eigen studio hadden]. Dit waren de twee steden waar ze opgroeide met haar vader Walt Aldridge, een Muscle Shoals’ legende, songwriter, muzikant en producer. Hannah is opgeleid als klassieke pianiste. Hannah begint pas eigen nummers te schrijven als ze eenentwintig is, tijdens haar opleiding als sound-engineer aan de Middle Tennessee State University in Murfreesboro, TN. Haar eerste optredens doet Hannah in een van de bekendste clubs in Nashville, ‘The Bluebird Café’.
Er is een wezenlijk verschil tussen de echte Hannah en de fictieve singer-songwriter Hannah, de echte blonde lachende Hannah en de Hannah die ze soms zou willen zijn. Het meisje op de cover is het meisje in haar gedachten en in haar teksten, die de middenvinger al rijdend op een Harley de lucht in steekt…Hannah in het echte leven is het meisje, de pianiste, de ballerina, de strikt vegetarische, de vrouw die afkickte, die gescheiden is en die een kind heeft. Op haar debuut album “Razor Wire” (“prikkeldraad”) wil Hannah Aldridge een combinatie zijn van de ‘dark’ Hannah en de jonge moeder die ze ook is: “This album is about learning to be a grownup, learning to face the world alone. It’s about being brave enough to look people in the eye and just say ‘This is who I am -- imperfections and all’”. ‘Dark Americana’ beschrijft Hannah zelf de stijl van het album, dat met tien tracks een verschil moet maken met de mainstream, die we iedere dag over ons heen krijgen. Negen tracks zijn originele tracks, één track 7“Try” is een cover van een andere Shoals’ afstammeling Jason Isbell. Hier wordt Hannah gebackt door Isbell’s band “The 400 Unit”.
De titelsong 4”Razor Wire” (met een akoestische reprise als bonus track) is een voorbeeld van de singer-songwriter Hannah, die uit haar poëtische ziel put, om met de luisteraar de donkere kanten van het leven op te zoeken. In de song vertelt Hannah hoe ze op een dag in een pandjesshop haar trouwring verkoopt en daarna naar een bar gaat, om er met een vreemde aan de bar iets te drinken. Het is een echt verhaal, dat erg goed de structuur, sfeer en de inhoud van haar songs op het album weergeeft. Hannah's song 8“Black and White” is geïnspireerd door haar zes jarige zoon Jackson (genoemd naar haar muziekheld Jackson Browne). Ze vertelt zelf over dit nummer: “I have a picture of my little boy, Jackson, in black-and-white. He's playing guitar and smiling. I wish I could go back to those black-and-white days, when a box of rocks beneath the bed was cause for joy…" 9“Lie Like You Love Me” is een song over gefantaseerde sex, die gekruid is met de beeldspraak van verslaving: “I miss you like morphine straight to my veins”. De track 6“Howlin’ Bones” is een harde schreew om onafhankelijkheid: “You thought I was a dirty scoundrel, but you've done cross the devil now…” De reguliere afsluiter 10” “Lonesome” over de scheiding van haar ouders is een melancholisch, maar bitter einde met als finale boodschap: “I don’t who’s to blame, but the one thing that I’m sure of is lonesome goes both ways”.
Album tracks: 1”You Ain’t Worth The Fight” [Matt Johnson] - 2”Old Ghost” - 3”Strand Of Pearls” - 4”Razor Wire” Feat. Dylan LeBlanc - 5”Parchman” [Gary Baker & Greg Barnhill] - 6”Howlin’ Bones” - 7”Try” Feat. “The 400 Unit” [Jason Isbell] - 8”Black And White” - 9”Lie Like You Love Me” Feat. Dylan LeBlanc & James LeBlanc - 10”Lonesome” [Adam Zelkind] - 11”Razor Wire” (acoustic) (bonus) – Lyrics by Hannah Aldridge, co-written with (1,5,7,10).
De blonde singer-songwriter uit Nashville, Hannah Aldridge is een donkere ‘Gothic Americana’. Ze is op haar jonge leeftijd al een vrij geleefde dame, die ons met tien songs op “Razor Wire” recht in de ogen kijkt. Wat je moet verwachten van deze rock dame zijn doorleefde songs met verhalen, geen Hank Williams’ tracks of upbeat songs. Dit album heeft serieuze kantjes en gaat diep in de menselijke emoties roeren, zonder echt te ver te gaan, waardoor je al na de tweede song afhaakt. Aldridge weet hoe ze moeilijke dingen moet brengen, zonder te vervallen in achterklap of kwetsend gezeur. Dit is “Killer stuff”!
Auteur: Eric Schuurmans
Bron: http://www.rootstime.be/CD%20REVIEUW/2014/AP1/CD139.html
Gepubliceerd op Muziekwereld:20 juli 2014
|
|