Hanggai - Baifang (Waardering Muziekwereld) 9-
Punkmuzikant Ilchi uit Beijing ging rond 2007 op zoek naar
zijn roots in Mongolië en maakte daar nader kennis met keelzang en Mongoolse
instrumenten. Met een paar andere muzikanten begon hij een nieuwe formatie:
Hanggai.
In 2008 verscheen
Introducing Hanggai, een album met
Mongoolse muziek dat verrassend toegankelijk was voor westerse oren omdat de
Mongoolse keelzang niet alleen ondersteund werd door Mongoolse instrumenten,
maar ook door westerse ritmes, elektrische gitaar en banjo. Na een optreden op
de Zwarte Cross was de band een bekende naam in Nederland. Deze maand is hun
derde album verschenen,
Baifang, waarop
het geluid van de groep een eind richting rock blijkt te zijn opgeschoven.
Hoewel de keelzang is gebleven, evenals diverse traditionele snaarinstrumenten,
zijn de drums en elektriek op
Baifang
prominenter aanwezig, zoals bijvoorbeeld in
Tavan Hasag, waar de donkere keelzang vergezeld gaat
van een paar scheurende gitaaruithalen of in
Hong Galou, waarin drums en gitaren tekeer gaan als
bezetenen. Die nummers worden trouwens wel gelijk gevolgd door wat meer
traditioneel klinkende ballads, Miss Daughter
(Missing You, My Daughter), waar de mannenstem
gepaard gaat met karakteristiek schelle vocalen en
Gold Buttons met onder
meer mondharp. Een grappig buitenbeentje op de plaat is het niet helemaal
geslaagde reggae-achtige My Mother.
Er zullen niet veel Nederlanders zijn die de Mongoolse taal machtig zijn, dus de
teksten zijn een raadsel. In het bijgeleverde boekje staan fraaie Mongoolse
tekens, die ook niet echt uitkomst bieden, maar even verderop staan wel Engelse
teksten. Jammer genoeg zijn de kleine zwarte lettertjes op een donkere
achtergrond niet echt gemakkelijk te lezen. Waar de teksten er minder toe doen
als de muziek rockt zou ik namelijk bij de ballades graag wat meer willen weten,
ik hoor een gevoel van verlangen en heimwee, dat gestaafd lijkt te worden door
die Engelse woorden: het najagen van dromen, lentebriesjes, vriendschap, een
geborduurde jurk die moeder gemaakt heeft en de schoonheid van de herfst, het
zijn flarden van zinnen die doen vermoeden dat een zeker nostalgisch gevoel deze
heren niet vreemd is.
Met Baifang
maakt
Hanggai de overstap naar een nieuwe
platenmaatschappij, het Nederlandse Harlem Recordings. En dat is niet de enige
inbreng van hier,
Pim Kops
(De Dijk, Avalanche Quartet) is een muzikale gast op accordeon en
JB Meijers
(die ook met de Dijk werkte) produceerde de plaat en speelt piano. Het album is
met maar liefst 18 nummers wel volgepropt, gelukkig biedt de groep de luisteraar
genoeg afwisseling om het een uur en een kwartier vol te houden. Waar de eerste
schijf uit 2008 nog vooral werd gekenmerkt door een vrolijke vrijblijvende
sfeer, is het geluid op
Baifang
dwingender en donkerder, maar nog steeds net zo lekker toegankelijk.
Auteur: Mirjam Adriaans (Folkforum)
Bron: http://www.folkforum.nl/cds/82-cd-recensies/13374-toegankelijk-hanggai-donkerder-op-derde-album
Gepubliceerd op Muziekwereld: 3 april 2014
|
|