Frances Quinlan - Likewise (Waardering Muziekwereld) 8½
Frances Quinlan maakte diepe indruk
met haar band Hop Along, maar sprankelt evenzeer op haar eerste soloalbum, dat
vol staat met avontuurlijke en melodieuze popliedjes. De Amerikaanse band Hop
Along is ondanks drie geweldige albums nog altijd onbekend, waardoor ook het
eerste soloalbum van zangeres Frances Quinlan niet heel veel aandacht zal
trekken. Het zou zonde zijn, want Likewise is een buitengewoon
fascinerend album. Het is op het eerste gehoor een wat chaotisch album, waarop
zowel de instrumentatie als de zang alle kanten op schieten, maar de
puzzelstukjes vallen een voor een op hun plek. Frances Quinlan betovert op haar
debuut met intieme popliedjes die vervolgens vol zijn ingekleurd en nog wat meer
kleur krijgen door haar bijzondere zang. Even wennen misschien, maar dit album
groeit en groeit. Frances Quinlan kennen we als frontvrouw van de Amerikaanse
band Hop Along. De band uit Philadelphia is helaas niet heel bekend, maar heeft
inmiddels wel drie uitstekende albums op haar naam staan, waarvan de laatste
twee, Painted Shut uit 2016 en Bark Your Head Off, Dog uit 2018
wat mij betreft jaarlijstjeswaardig waren en daar stond ik zeker niet alleen
in. Hop Along sloeg op haar albums een brug tussen de indierock van een band als
Throwing Muses en de indiepop van bijvoorbeeld Rilo Kiley en het eindresultaat
mocht er zijn In het geluid van Hop Along speelt de stem van Frances Quinlan een
belangrijke rol. Het is een stem die zeker bij eerste beluistering alle kanten
op lijkt te gaan en dat kan niet iedereen waarderen. Bij mij thuis krijg ik
iedereen, inclusief de kat, de gordijnen in met het eerste soloalbum van Frances
Quinlan, net als me dit vorig jaar keer op keer lukte met de albums van Big
Thief. Zelf heb ik wel wat met de zang van Frances Quinlan. De op het eerste
gehoor misschien wat onvaste vocalen brengen de songs op Likewise tot
leven en hoe vaker ik naar het album luister, hoe beter ik de zang vind.
Wat voor de albums van Hop Along geldt, is ook van toepassing op het soloalbum
van Frances Quinlan. Likewise put uit de archieven van de indierock, maar
heeft, misschien nog wel meer dan de albums van Hop Along, een zwak voor
indiepop. Het is indiepop die nog steeds wat weg heeft van Rilo Kiley, maar ook
The Cardigans en The Sundays zijn nooit heel ver weg. Frances Quinlan heeft haar
solodebuut voorzien van een lekker vol geluid. Veel songs op het album hebben
akoestische gitaarakkoorden als basis, maar er komt al snel van alles bij.
Gitaren, keyboards, orgels, harp, strijkers en percussie staan vooraan in de mix
en krijgen daar gezelschap van de uitbundige zang van de singer-songwriter uit
Philadelphia. Het klinkt allemaal behoorlijk overweldigend, maar het sprankelt
ook. Vergeleken met de muziek van Hop Along is het solodebuut van Frances
Quinlan wat meer pop georiënteerd en het is pop die alle kanten op schiet.
Iedere song op het album klinkt weer net wat anders. Het geluid op het album is
altijd behoorlijk vol, maar het is ook een geluid vol avontuurlijke uitstapjes
en tempowisselingen. Die avontuurlijke uitstapjes en tempowisselingen komen ook
terug in de zang van Frances Quinlan, die op het eerste gehoor misschien wat
onvast klinkt, maar die bij aandachtige beluistering maar weinig noten blijkt te
missen en binnen een paar noten kan schakelen tussen fluisterzacht en
hysterisch. Likewise is een sfeervol en sprankelend album, maar het is
ook een album dat je steeds weer weet te verrassen. De ene keer met een intiem
popliedje, de volgende keer met een wall of sound waarvoor Phil Spector zich
niet geschaamd zou hebben.
Likewise van Frances Quinlan is een album dat bij eerste beluistering nog klinkt als 34 minuten complete chaos, maar als je eenmaal gewend bent aan de bijzondere songstructuren op het album en de al even bijzondere zang van de Amerikaanse muzikante, valt al snel alles op zijn plek. Frances Quinlan speelt in een band die veel meer aandacht verdient dan de band uit Philadelphia tot dusver heeft gekregen en ook haar eerste soloalbum is een album dat alle aandacht verdient.
Recensent: Erwin Zijleman (Blog de Krenten uit de Pop)
Deeplink: read:http://dekrentenuitdepop.blogspot.com/2020/02/frances-quinlan-likewise_4.html
Gepubliceerd op Muziekwereld: 12 maart 2020
|
|