Emma Ruth Rundle - Marked for death (Waardering Muziekwereld) 8˝
Wij waren behoorlijk onder de indruk van Some Heavy Ocean (2014) van Emma Ruth Rundle. Haar indringende en zeer expressieve stem, haar akoestische gitaar en de uitermate introspectieve, veelal somber getoonzette teksten maakten dit tweede soloalbum van Rundle tot een waar genoegen. Ook toen ze het jaar daarop met Marriages, het trio met haar voormalig Red Sparrowes-collega Greg Burns (bas) en drummer Andrew Clinco, ons Salome gaf, ontving ze onze lof. In een onbewaakt moment willen we ons wel eens afvragen waarom, als Salome zoveel terechte lof oogst, die ook niet Emma Rundle en haar band ten deel valt. Zal Marked Fort Death, haar nieuwe soloalbum, daar verandering in brengen? Dat zou terecht zijn, want ook nu ze de akoestische gitaar grotendeels links laat liggen en veel meer aansluit bij de toon van Marriages, een geluid dat we eerder omschreven als ‘post’ alles (rock new wave, no wave, art) imponeert Emma Ruth Rundle. Dat is, naast haar prima voordracht, vooral te danken aan de fraaie liedjes. Altijd hebben ze een melodie die in het hoofd blijft rondzingen. Wel is de waardering voor dit album sterk gekoppeld aan de waardering voor de, indachtig de albumtitel, wat morbide teksten van Rundle – al zal het de goede luisteraar in het aangezicht van Thanatos ook Eros herkennen.
Auteur: Wim Boluijt
Bron: Popmagazine Heaven, nr. 2/2017
Website: www.popmagazineheaven.nl
Gepubliceerd op Muziekwereld: 25 maart 2017
|
|