Deb Ryder - Enjoy the ride (Waardering Muziekwereld) 9
Zangeres Deb Ryder is geboren in Peoria, IL, maar verhuist met haar familie van Illinois naar de “Windy City of the Blues”, Chicago. Al heel jong hoort ze de muziek van haar vader, Allan Swanson die zanger is. Wanneer ze na de scheiding van haar ouders naar LA verhuist, wordt Deb, via de uitgebreide platencollectie van buurman Bob Hite (1943-1981), ingeleid in de blues. Bob Hite “The Bear” was de leadzanger en (samen met Alan Wilson), de oprichter van de Canned Heat. Ze traden vaak op in de The Topanga Corral, de club van Deb’s stiefvader. Deb studeert in LA muziek aan het UCLA Department of Music. Ze is te horen in verschillende commercials en als backing op diverse albums. Deb trad regelmatig op in The Topanga Corral en opende er onder andere voor blues legendes als Big Joe Turner, Charlie Musselwhite, Etta James en Taj Mahal. Deb was een vaste klant van de wekelijkse blues-avond van Big Joe Turner. Hier oefende Deb haar stem terwijl de band repeteerde. In diezelfde periode werd ze muzikaal ook begeleid door Etta James. Etta betrekt haar waar mogelijk bij projecten, die Deb’s eigen muzikale stijl ongetwijfeld beïnvloed hebben. Wanneer ze haar man bassist Ric Ryder ontmoet is hij haar drijfveer, die haar aanmoedigt om haar eigen nummers te gaan schrijven en zingen. Samen vormen ze de The Bluesryders, een band die ondertussen al twintig jaren in lokale clubs en tijdens festivals optreedt. Ryder’s debuutalbum Might Just Got Luck [2013] was een album met tien eigen composities, waarmee ze heel veelzijdig een ode brengt aan de blues en aan haar leven. Daarna volgden Let It Rain [2015] en Grit Grease & Tears [2016].
Als opvolger verscheen er recent Enjoy the Ride. Ook op het nieuwe album staan enkel originele nummers. Naast haar band nodigde Ryder enkele gasten uit. Coco Montoya, Kirk Fletcher en Chris Cain zijn de gastgitaristen en Cain zingt ook een duet met haar. “Big Pete” Peter van der Pluim is de harpist en Tony Braunagel de drummer en producer. Johnny Lee Schell is haar gitarist en op twee tracks de bassist. Mike Finnegan is toetsenman en zingt ook een duet met Deb. James Hutch Hutchinson, Kenny Gradney en Bob Glaub zijn de andere bassisten. Trompettist is Mark Pender (”Nothing To Loose”) en de saxophonist is Joe Sublett.
Al vanaf de opener ”A Storm’s Coming” voel je dat de rit met Deb een leuke rit gaat worden. De stekelige gitaar hier is die van Coco Montoya. In de track die hierna volgt ”Temporary Insanity”, is Kirk Fletcher de gitarist. Hij opent met enkele fraaie gitaarlicks, waarna Ryder overneemt en Finnigan op piano aanvult. De toon van Fletcher is vaag en een beetje vies, wat zorgt voor een koel contrast van geluiden. Voor "Bring The Walls Down" heeft Chris Cain de gitaar omgehangen en hoor je Big Llou Johnson via voice-over. De gitaarstijl van Cain valt ook op door het grote holle geluid, dat eigen was aan B.B. King. In "Nothin 'To Lose" is het Pieter Van Der Pluijm die opvalt en in de slow blues "For The Last Time" zingt Ryder heel gepassioneerd, terwijl het orgel en Montoya’s gitaar haar ondersteunenen en mee de stemming bepalen. Het duet dat Mike Finnigan’s hier met Deb doet is ook heel goed gedaan. "What You Want From Me" knipoogt zeker een beetje naar Bo Diddley en valt verder op door de kerkachtige aanpak, waarvoor Deb en de backings kiezen. Hierna volgt het titelnummer. In ”Enjoy The Ride” beantwoordt Pieter’s harp Deb’s gezang. Chris Cain is er weer in "Got To Let It Go", waarin hij een duet speelt met Deb. “Life In Fast Forward" is een rockend, mid-tempo nummer met de gitaar en de harp in de schijnwerpers. Ryder schittert en de backings genieten mee. In "Sweet Sweet Love" is er een geweldige solo van Johnny Lee Schell en speelt de sax van Joe Subblett een grote rol. "Goodbye Baby" is een levendig deuntje met Ryder die haar opnieuw laat horen. Debbie Davis’ gitaar klinkt een beetje funky en wordt ondersteund door het orgel. "Forever Yours" is een luchtige ballade en "Red Line", de afsluiter, wordt gevuld door Pieter’s wat vuile harp en Deb’s krachtige zang. Vervormde en verwarde gitaar dragen bij aan het geluid en het gevoel.
Deb Ryder heeft haar plek in de blues wereld duidelijk gevonden en ingenomen. Haar zang is uitstekend en haar band staat er. De inbreng van de gasten zijn hier de kersen op de taart. Enjoy the Ride is een prima en afwisselend blues album, dat zeker zijn aandacht verdient.
Auteur: Eric Schuurmans
Bron: www.rootstime.be
Deeplink: https://www.rootstime.be/index.html?https://www.rootstime.be/CD%20REVIEUW/2018/JUNI1/CD39.html
Gepubliceerd op Muziekwereld: 16 september 2018
|
|