Cornelia Murr - Lake tear of the clouds (Waardering Muziekwereld) 8½
Paste Magazine tipte Lake Tear Of
The Clouds van ene Cornelia Murr vorige maand als één van de platen om naar
uit te kijken in juli. Eind vorige week verscheen de plaat en nieuwsgierig
geworden door de lovende woorden van Paste begon ik zonder al te veel voorkennis
aan de muziek van de mij onbekende muzikante. Inmiddels weet ik iets meer over
Cornelia Murr, al loopt het Internet nog niet over van informatie. Ik weet
inmiddels dat ze uit Los Angeles komt en dat Lake Tear Of The Clouds haar
debuut is. Het is een debuut dat is geproduceerd door Jim James, die we kennen
van My Morning Jacket, een aantal bijzondere samenwerkingsverbanden en van een
aantal soloplaten (waarvan de laatste een week of twee geleden verscheen).
Het is alle informatie die ik heb, dus de muziek zal moeten spreken. Dat doet de
muziek van Cornelia Murr op bijzondere wijze. Het eerste dat opvalt bij
beluistering van Lake Tear Of The Clouds is de bijzondere instrumentatie
op de plaat. De meeste songs op de plaat worden gedragen door een bijzonder
klinkend elektronisch geluid.
Het is een geluid dat een geheel eigen kleur krijgt door het gebruik van
bijzondere instrumenten als de mellotron en de omnichord. Het is een wat
zweverig of psychedelisch geluid dat hier en daar wel wat doet denken aan het
geluid van Beach House, maar dat ook zomaar om kan slaan in aardsere klanken met
een prachtrol voor de piano. Cornelia Murr combineert de bijzondere klanken op
haar debuut met warme en soepele vocalen, die op hetzelfde moment aangenaam en
bijzonder klinken en best als soulvol getypeerd mogen worden. De combinatie van
het bijzondere instrumentarium en de mooie stem van Cornelia Murr is wat mij
betreft een zeer geslaagde combinatie. De geschoolde stem van de muzikante uit
Los Angeles beweegt zich vloeiend langs de bijzondere klanken en tilt alle songs
op de plaat een stukje omhoog. Het zijn songs die zich verrassend soepel bewegen
langs de scheidingslijn tussen avontuurlijke popmuziek en hitgevoelige
popmuziek. Lake Tear Of The Clouds is een plaat die bijzonder lekker in
het gehoor ligt, maar het is ook een plaat die steeds bijzondere dingen laat
horen. De ene keer zweven de elektronische klanken mijlenver weg, de andere keer
verleidt Cornelia Murr met een zwoel ritme. Het zorgt ervoor dat het debuut van
de Amerikaanse muzikante de aandacht bijzonder makkelijk vast houdt en dat de
waardering voor de plaat snel groeit. Lake Tear Of The Clouds van
Cornelia Murr is een plaat die anders klinkt dan de meeste andere platen van het
moment, maar toch is de muziek van de Amerikaanse singer-songwriter geen moment
ontoegankelijk. De singer-songwriter uit Los Angeles schrijft songs die de
fantasie prikkelen en ook haar versie van Yoko Ono’s I Have A Woman Inside My
Soul, waarin voor de afwisseling de gitaar domineert, fascineert
meedogenloos. Ik kan me lang niet altijd vinden in de voorspellingen van Paste
Magazine, maar met het debuut van Cornelia Murr slaat het de spijker stevig op
de kop.
Auteur: Erwin Zijleman (Blog de Krenten uit de Pop)
Deeplink: http://dekrentenuitdepop.blogspot.com/2018/07/cornelia-murr-lake-tear-of-clouds.html
Gepubliceerd op Muziekwereld: 14 augustus 2018
|
|