Alice Phoebe Lou - Paper castles (Waardering Muziekwereld) 9
Alice Phoebe Lou maakte voor mij één
van de beste platen van 2016 en doet het drie jaar later nog eens dunnetjes over
met een nog betere tweede plaat.
Orbit kwam drie jaar geleden als een donderslag bij heldere hemel en wat
was ik onder de indruk van het debuut van de in Zuid-Afrika geboren maar al
jaren in Berlijn woonachtige Alice Phoebe Lou. Na Orbit, dat hoog opdook
in mijn jaarlijstje over 2016, is er Paper Castles en wat is het een
prachtige plaat geworden. Alice Phoebe Lou borduurt voort op het geluid van haar
debuut, maar verrijkt dit geluid ook op subtiele en avontuurlijke wijze. Het
levert een dromerige en sprookjesachtige plaat op die niet van deze wereld is,
maar je even meeneemt naar een plek waar alles mooi maar ook breekbaar is.
De in Zuid-Afrika geboren Alice
Phoebe Lou debuteerde bijna drie jaar geleden op 21-jarige leeftijd met het
werkelijk prachtige Orbit. Het debuut van de singer-songwriter, die zich
op dat moment in Berlijn had gevestigd en daar ook regelmatig als straatmuzikant
was te zien, groeide uiteindelijk uit tot één van mijn favoriete platen van
2016. Orbit kreeg een aantal zeer lovende recensies, maar het succes van
Alice Phoebe Lou was uiteindelijk bescheiden, waardoor haar tweede plaat een wat
unanieme plek inneemt tussen de nieuwe releases van deze week. Voor mij was het
echter de release waar ik met afstand het meest naar heb uitgekeken de afgelopen
maanden. Ik heb Paper Castles inmiddels al een tijdje in huis en hoewel
de plaat niet de mokerslag uitdeelt die het zo verrassende Orbit
uitdeelde, is het een plaat waarvan ik de afgelopen weken intens ben gaan
houden. Paper Castles deelt geen mokerslag uit omdat de plaat duidelijk
voortborduurt op Orbit en hierdoor minder verrast, maar dat zegt niets
over de schoonheid van de plaat.
Alice Phoebe Lou kiest ook dit keer voor een sprookjesachtig en vaak wat
bedwelmend en bezwerend geluid, waarin op bijzondere wijze invloeden uit met
name de folk en de jazz zijn verwerkt. Het is een wat zweverig maar ook
sprankelend geluid, dat prachtig kleurt bij de vaak fluisterzachte zang van
Alice Phoebe Lou, die overigens veel beter is gaan zingen en dit keer ook zwoel
en jazzy kan klinken.
Paper Castles voelt voor iedereen die Orbit drie jaar geleden
heeft omarmd onmiddellijk als een warm bad, maar de vanuit Berlijn opererende
singer-songwriter, die wereldwijd toerde de afgelopen jaren, laat ook flink wat
groei horen. Alice Phoebe Lou zingt met meer overtuiging en komt hiernaast op de
proppen met een veelkleuriger, avontuurlijker en ook zelfverzekerder geluid dat
absoluut als een geheel eigen geluid kan worden bestempeld.
Soms domineert de folk, soms de jazz, maar de Zuid-Afrikaanse singer-songwriter
gaat op haar nieuwe plaat net zo makkelijk aan de haal met invloeden uit de
psychedelica, funk en soul, pop en wat eigenlijk niet, waardoor haar muziek met
geen mogelijkheid in een hokje is te duwen. Ook Paper Castles klinkt weer
subtiel en vaak wat sprookjesachtig, maar wat zit er nog veel ander moois
verstopt in de bijzondere muziek van Alice Phoebe Lou, die net wat voller en
rijker klinkt dan op haar debuut.
Ik heb de plaat zoals gezegd al een tijdje in mijn bezit, maar hoor toch steeds
weer andere dingen in de wonderschone muziek op Paper Castles. De
bijzondere klanken nemen je steeds weer mee naar een andere wereld, waarna Alice
Phoebe Lou de bezwering compleet maakt met haar bijzondere zang.
Orbit was voor mij een onbetwiste jaarlijstjesplaat, maar Paper
Castles gaat er dik overheen. Misschien net wat minder verrassing, maar
verder is de plaat op alle fronten mooier en beter. En dat van een muzikante die
nog 25 moet worden. Zeer indrukwekkend.
Recensent: Erwin Zijleman (Blog de Krenten uit de Pop)
Deeplink: read:http://dekrentenuitdepop.blogspot.com/2019/03/alice-phoebe-lou-paper-castles.html
Gepubliceerd op Muziekwereld: 11 april 2019
|
|